واقعیت هایی بامزه درباره بریس ها که ممکن است ندانید!

تاریخچه بریس ها از هزاران سال پیش آغاز شد. و گرچه ابزار های خام زمان های قبل به طور قابل توجهی در طول زمان تکامل یافته اند، اما هدف یکسانی را دنبال می کنند – کمک به افراد برای دستیابی به لبخندی که همیشه می خواسته اند. در واقع، شواهدی مبنی بر تمایل به دندان های صاف در تمدن های باستانی یافت شده است که قدمت آن به مصر و روزهای اولیه امپراتوری روم برمی گردد. در این مقاله حقایق جالب و سرگرم کننده ای در مورد ارتودنسی و تاریخچه و تکامل بریس ها آورده شده است.

واقعیت شماره 1: بریس ها از زمان های قدیم وجود داشته اند.

برخی از اولین تلاش های مستند برای صاف کردن دندان ها در مومیایی هایی در مصر یافت شدند که نشان دادند از سیم طلا برای بستن دندان ها به منظور انتقال آنها به مکان های مطلوب تر استفاده می شد. و همچنین در اوایل رم، جایی که Aulus Cornelius Celsus تلاش های خود را برای صاف کردن دندان ها با اعمال فشار با دست هایش در فواصل زمانی معین ثبت کرد.

واقعیت شماره 2: می توانیم از ناسا به خاطر نقشش در ارتودنسی مدرن تشکر کنیم.

زمینه ارتودنسی زمانی که ناسا در سال 1959 یک آلیاژ فلزی به نام نیکل تیتانیوم ایجاد کرد، جهش بزرگی به جلو داشت. گرچه به عنوان فلزی مقاوم در برابر حرارت برای ماموریت های فضایی توسعه یافت، اما تبدیل به فلزی عالی برای ساخت سیم های بسیار انعطاف پذیر و نازک برای نگه داشتن براکت های ارتودنسی شد.

واقعیت شماره 3: یک پزشک فرانسوی اولین کسی است که مجموعه ای از بریس ها را از فلز ساخت.

دکتر پیر فاشارد Dr. Pierre Fauchard که به عنوان پدر دندانپزشکی مدرن شناخته می شود، اولین مجموعه بریس ها را در سال 1728 از یک قطعه فلزی صاف ساخت تا یک “Bandeu” را ایجاد کند که شبیه محافظ دندان بود.

واقعیت شماره 4: اولین محافظ های دهانی مستند برای محافظت از دندان ها برای مرده ها بود!

در اوایل 1000 سال قبل از میلاد، باستان شناسان پیشنهاد کرده اند که اولین روش های ارتودنسی در یونان انجام شده اند. اتروسک های باستان از نوعی محافظ دهان برای محافظت از دندان های فردی که اخیراً فوت کرده است در برابر فرو ریختن پس از مدتی به سمت داخل استفاده می کردند تا برای زندگی پس از مرگ آماده شود.

واقعیت شماره 5: اولین بریس ها بسیار گران بودند.

در اوایل دهه 1900، اصطلاح “بریس ها” رایج شد. اما اکثر افراد توانایی خرید آنها را نداشتند. دندانپزشکان هر دندان را با یک نوار می پیچند و این نوارها را با یک سیم به هم وصل می کنند. بیشتر دندانپزشکان از عاج، مس یا روی به عنوان سیم استفاده می کردند. اما افرادی که توانایی پرداخت هزینه های درمانی گران قیمت را داشتند، سیم های نقره یا طلا را ترجیح می دادند. طلا که یک فلز نرم است به تنظیمات زیادی نیاز داشت.

واقعیت شماره 6: بریس ها در طول دو جنگ جهانی و عصر کامپیوتر به طور اساسی تغییر کردند.

چندین پیشرفت در دهه 1970، مانند ظهور فولاد ضد زنگ و چسب های دندانی که روی جلوی دندان ها اعمال می شوند، باعث شد که براکت ها به میزان قابل توجهی درد یا آسیب کمتری داشته باشند.

واقعیت شماره 7: الاینر شفاف یک تغییر دهنده بازی بود.

اکنون چندین گزینه الاینر شفاف وجود دارند. اما در سال 1997، دو فارغ التحصیل دانشگاه استنفورد بدون هیچ پیشینه دندانپزشکی، روش جدیدی را برای صاف کردن تدریجی دندان ها بدون بریس های معمولی ایجاد کردند. پس از سه سال آزمایش و تأیید، اینویزیلاین متولد شد و صنعت و نحوه تفکر مردم در مورد بریس ها را تغییر داد.

واقعیت شماره 8: از آچار و پیچ گوشتی که بگذریم؛ بریس ها نیز ابزار نامیده می شوند.

درست است. بریس ها، الاینرها، نگهدارنده ها و هدگیرها همگی در دنیای ارتودنسی “ابزار” نامیده می شوند.

واقعیت شماره 9: بریس ها یا الاینرها فقط لبخندهای عالی ایجاد نمی کنند.

مزیت اصلی بریس ها اصلاح بایت بیمار است. درمان ارتودنسی مناسب سلامت دهان را بهبود می بخشد که بر سلامت کلی نیز تأثیر می گذارد. داشتن یک بایت مناسب و توانایی جویدن صحیح هدف اصلی کار ارتودنسی فراتر از کامل کردن یک لبخند شگفت انگیز است. بایت منسجم همچنین می تواند به بهبود مشکلات مربوط به بلع یا جویدن، مشکل در صحبت کردن و مشکلات تنفسی کمک کند.

واقعیت شماره 10: ارتودنسی از نظر افراد بزرگسال رتبه 1 اقدامات زیبایی را دارد.

بر اساس مطالعه ای که در سال 2020 توسط Propeller Research انجام شد، 9 نفر از هر 10 والد، صاف کردن دندان ها را به عنوان سرمایه گذاری شماره 1 برای اطمینان از موفقیت و خوشبختی طولانی مدت فرزندشان رتبه بندی می کنند. بزرگسالان نسبت به جراحی زیبایی به آن رتبه ۱ را دادند.

واقعیت شماره 11: از پوست حیوانات، چوب، عاج و فلزات مختلف برای بریس ها استفاده شده است.

تا زمانی که علم و فناوری انواع مواد مورد استفاده امروزی را در بریس ها و الاینرها به کمال رساند، بسیاری از مواد برای وادار کردن دندان ها به حرکت مداوم در طول زمان استفاده می شدند. مومیایی ها همه چیز را از فلزات خام گرفته تا چوب گرفته تا پوست حیوانات و حتی “روده گربه” برای استفاده به عنوان “براکت” و “سیم” شناسایی کرده اند.

واقعیت شماره 12: برخی از ابزارها برای صاف کردن دندان ها تقریباً نامرئی هستند.

گرچه اکثر افراد بریس ها را به عنوان براکت ها و سیم های فلزی معمولی می دانند که به راحتی می توانید آنها را ببینید، پیشرفت های مدرن در ارتودنسی منجر به این شده است که الاینرها، که مجموعه ای از پلاستیک های قابل جابجایی مانند تری هایی هستند که تقریباً نامرئی هستند، دندان ها را در طول زمان حرکت دهند؛ بریس های فلزی که در پشت دندان های جلو قرار می گیرند (به آنها بریس های لینگوال که به معنای سمت زبان گفته می شود)، بنابراین در هنگام لبخند زدن دیده نمی شوند؛ بریس های سرامیکی که به رنگ دندان هستند، بنابراین بسیار محافظه کارانه تر از بریس های رنگی فلزی معمولی هستند؛ و بریس های شفاف مانند دیمون کلیر.

واقعیت شماره 13: بریس ها فقط برای بچه ها نیستند.

در واقع، تقریباً 25% از بیماران بریس های امروزی بزرگسالان هستند.

واقعیت شماره 14: زمان درمان نه تنها بر اساس نوع ابزار، بلکه با توجه به مسائلی که متخصص ارتودنسی سعی در حل آن دارد، متفاوت است.

برای اینکه بدانید چه نوع مسائلی را باید اصلاح کنید یا چقدر طول می کشد تا اصلاح آنها انجام شود، باید توسط یک متخصص ارتودنسی ماهر یک تشخیص حرفه ای داشته باشید. همه مدالیته ها برای هر موقعیتی مناسب نیستند. مسائلی که بسیاری از بیماران به خاطر آنها به دنبال درمان ارتودنسی هستند عبارتند از: اوربایت، آندربایت، کراس بایت، فشردگی بیش از حد و فاصله بین دندان ها.

واقعیت شماره 15: انواع مختلفی از بریس ها وجود دارند.

اکثر افراد بریس ها را با بریس های فلزی معمولی که از سیم و براکت تشکیل شده اند معادل می دانند. اما امروزه بریس های فلزی پیشرفته تر “خود تنظیم شونده” وجود دارند که از نیروهای ملایم تری استفاده می کنند، نسبت به بریس های معمولی حجم کمتری دارند و از براکت هایی استفاده می کنند که به رابر بندها نیاز ندارند. به دلیل نحوه عملکرد آنها، در جابجایی دندان ها کارآمدتر هستند، و منجر به درمان کمتر دردناک و سریع تر می شود. نمونه ای از این سیستم بریس های دیمون است.

واقعیت شماره 16: ارتودنتیست یک دندانپزشک متخصص است.

یک متخصص ارتودنسی به دانشکده دندانپزشکی می رود و DDS خود را می گیرد و سپس 2 تا 3 سال دیگر و هزاران ساعت آموزش اضافی و تخصصی در رشد و حرکت دندان ها و فک ها ادامه می دهد.

واقعیت شماره 17: بیمه دندانپزشکی اغلب بخشی از هزینه بریس ها را پرداخت می کند.

اگر بیمه دندانپزشکی دارید، بررسی کنید که چه پوشش هایی ارائه می شوند. اغلب طرح های دندانپزشکی بخش خوبی از هزینه بریس ها را پرداخت می کنند. همچنین، اکثر متخصصین ارتودنسی و دندانپزشکان با شما همکاری خواهند کرد تا یک برنامه پرداختی را تنظیم کنند تا هزینه درمان شما مقرون به صرفه باشد.

واقعیت شماره 18: زمانی که بریس ها برداشته می شوند یا الاینرها به پایان می رسند، درمان ارتودنسی به پایان نمی رسد.

مرحله بعدی درمان، استفاده وفادارانه از نگهدارنده است که توسط متخصص ارتودنسی شما تجویز شده است. چندین نگهدارنده مختلف وجود دارند، اما همگی به این منظور هستند که دندان هایی را که اخیراً به مکان جدید و مطلوبی منتقل شده اند، در جای خود نگه دارند تا به حالت اولیه خود برنگردند.

واقعیت شماره 19: انجمن ارتودنتیست های آمریکا توصیه می کند که اولین معاینه ارتودنسی کودک در سن 7 سالگی باشد.

شاید به دوران نوجوانی فکر می کردید. اما مراجعه زود هنگام به متخصص ارتودنسی، پزشک را قادر می سازد تا نحوه رشد دندان ها را مشاهده کند و بتواند از مشکلات، پیش از وقوع آنها جلوگیری کند.

واقعیت شماره 20: قیمت بریس ها متفاوت است اما می تواند مقرون به صرفه باشد.

هزینه بر اساس نیازهای درمانی، پزشکی که انتخاب می کنید، طول درمان و مواد مورد استفاده بسیار متفاوت است. هزینه بریس ها یا الاینرها به طور متوسط ​​از 5000 دلار و 7000 دلار است. به دنبال چندین مشاوره رایگان باشید. و به خاطر داشته باشید که ببینید بیمه شما چه چیزی را پوشش می دهد و دکتری که انتخاب می کنید چه برنامه های پرداختی را ارائه می دهد.

امیدواریم چیز جدیدی یاد گرفته باشید و از این حقایق بریس ها لذت برده باشید. وقتی هر از گاهی به براکت ها به عنوان اولین روزهای تمدن فکر می کنید، خوب است که امروز با روش های کمتر پیچیده و کم دردسرتر برای داشتن لبخندی عالی و سالم زندگی کنید.