در این نوشته می خوانید:
یکی از پرتکرارترین سوالاتی که معمولاً قبل از درمان ارتودنسی از ما پرسیده می شود این است که آیا امکان انجام فعالیتهای موسیقیایی در هنگام استفاده از براکت های ارتودنسی وجود دارد یا خیر؟ اصولاً هر کدام از وسایل موسیقی که نیاز به استفاده از دهان داشته باشد ممکن است هنگام استفاده از براکت ارتودنسی به نظر برسد که مشکل ساز است. اما به عنوان یک ارتودنتیست این اطمینان را به شما می دهیم که درمان ارتودنسی نباید هیچگونه تاثیری روی توانایی شما در نواختن ساز یا هرگونه ابزار موسیقی مورد علاقه شما داشته باشد.
البته طبیعی است که هنگام ارتودنسی، برای استفاده از هرگونه ابزار موسیقی لازم است که آموزش و تمرین بیشتری داشته باشید و احتمالاً مجبور میشوید که کمی وقت برای هماهنگی با این ابزارها اختصاص دهید. با توجه به تجربه ای که در این زمینه داریم به شما خواهیم گفت که در جریان درمان ارتودنسی باید چه کارهایی انجام دهید.
وقتی که از مطب ارتودنتیست خارج می شوید و می خواهید که به مرکز آموزش موسیقی بازگردید به احتمال زیاد بسیار عصبی هستید که یک جسم اضافی در دهان خود دارید. اما کلید اصلی احساس راحتی بیشتر و تنظیم دهان خود با وجود براکت ارتودنسی، افزایش زمان تمرین است. به خاطر داشته باشید که در چند روز اول تمرین احتمالاً براکت های ارتودنسی باعث ایجاد درد و ناراحتی در قسمت لب شما می شوند و هنگام استفاده از ابزارهایی مانند ترومپت دچار مشکل می شوید.
اینکه شما به وجود یک جسم اضافی در دهان خود عادت کنید و با وجود درمان ارتودنسی به فعالیت موسیقایی بپردازید نیاز به یک هفته یا بیشتر دارد. سعی کنید در این دوره زمانی تمرینات اضافی بیشتری در نظر بگیرید تا به سرعت به وجود براکت ارتودنسی عادت کنید. اگرچه ممکن است در ابتدا این کار برای شما سخت به نظر برسد اما نگران نباشید و با انجام تمرین زیاد به هدف خود خواهید رسید.
یکی از بهترین کارهایی که هنگام استفاده از ساز با وجود براکت ارتودنسی می توانید انجام دهید این است که از موم ارتودنسی داده شده توسط متخصص استفاده کنید. به طور کلی ابزارهای موسیقی بادی ممکن است منجر به فشار روی لبهای شما شوند و این فشار به براکت ارتودنسی انتقال پیدا میکند. اگر روی براکت های ارتودنسی را با استفاده از موم نپوشانید به احتمال زیاد لب های شما تحریک می شوند و مجبور هستید که سوزش دردناک و زخم داخل لب خود را تحمل کنید.
اگر به هر دلیلی فعالیت موسیقایی خود را با وجود درمان ارتودنسی ادامه دهید، باید که موم ارتودنسی مخصوص برای پوشاندن ابزارهای ارتودنسی خود داشته باشید. البته طبیعی است که قرار دادن مو روی براکت ها و جدا کردن آن به زمان زیادی نیاز دارد، اما عدم استفاده از آن می تواند چالش های سخت و دردناکی برای شما به وجود بیاورد و به همین دلیل سعی کنید که قبل از ورود به کلاس موسیقی حتماً این کار را انجام دهید.
اگرچه شما مطمئناً مجبور نیستید که استفاده از یک ساز یا یک ابزار موسیقی را تغییر دهید، اما اکنون زمان مناسبی برای تغییر روال تمرین شماست. این کار همچنین می تواند یک روش عالی برای تغییر و جلوگیری از بسیاری از اشتباهاتی باشد که قبلاً آنها را به راحتی انجام داده اید. از آنجایی که بعد از درمان ارتودنسی شما مجبور هستید که برخی از عادت های خود را از حذف کنید و عادت های جدید را جایگزین کنید، الان بهترین زمان ممکن برای اقدام است.
سعی کنید تغییرات را به آرامی ایجاد کنید و به دنبال عادت های جدیدی باشید که بتوانید موقعیت بهتری برای دهان خود پیدا کنید و بهترین سبک ممکن را اجرا کنید. این کار ممکن است در ابتدا با توجه به حافظه ماهیچه های شما سخت باشد، اما به دهان خود اجازه دهید تا موقعیت جدید را پیدا کند و به مرور زمان با وضعیت جدید خو بگیرید. این به شما کمک می کند که درمان ارتودنسی خود را کامل کنید و یک سبک جدید کاری را هم امتحان کنید.
اصولا براکتهای ارتودنسی تاثیر خاصی روی زبان فرد نمی گذارند، مگر مواردی مانند براکتهای لینگوال که در قسمت داخلی دهان دست می شوند. به عنوان مثال، اکسپندر پالاتال یا توسعه دهنده کام در مقابل سقف دهان قرار میگیرد. بنابراین کسانی که از این دو ابزار استفاده میکنند باید سبک جدیدی برای فعالیت موسیقی خود پیدا کنند و از روشهای متفاوتی برای صحبت کردن استفاده کنند.
این امر نه تنها به شما قدرت کنترل بیشتری میدهد بلکه می توانید تلاش بیشتری برای به دست آوردن روال صحیح و استفاده از حافظه عضلات جدید به کار ببرید. اگرچه شما به راحتی نمی توانید تصمیم بگیرید که از این ابزار ها استفاده کنید اما به هر حال باید دهان خود را آموزش دهید تا به صورت خودکار نسبت به شرایط مختلف عکس العمل نشان دهد.
موسیقیدانان میدانند که در هنگام کار موسیقی باید استفاده بیشتری از نفس خود داشته باشند. این موضوع به هنگام درمان ارتودنسی بیشتر خودنمایی می کند و ممکن است در هنگام استفاده از براکت ارتودنسی مجبور شوید که شرایط جدیدی برای استفاده از تنفس خود به وجود بیاورید. در حقیقت این یکی دیگر از تغییراتی است که شما در جریان استفاده از براکت ارتودنسی باید در نظر بگیرید و سعی کنید که کمبودهای نفس خود را در این مرحله جبران کنید.
بسیاری از کسانی که در حوزه موسیقی فعالیت میکنند نگران استفاده از براکت ارتودنسی هستند که ممکن است روند کلی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. این موضوع به ویژه برای کسانی که در مورد روش انجام کار خود به قطعیت رسیده اند بیشتر حکم می کند و به هیچ وجه نمیخواهند تسلیم شوند یا مجبور شوند که تغییرات جدیدی در سبک یادگیری خود به وجود بیاورند. این افراد باید قبل از درمان ارتودنسی خود این موضوع را با ارتودنتیست در میان بگذارند و گزینههای جایگزین را نسبت به براکت ارتودنسی امتحان کنند. به عنوان مثال، براکت اینویزیلاین می تواند جایگزین خوبی برای این ابزارها باشد که به طور مستقیم روی دندان ها قرار می گیرد و مانع خاصی برای فعالیت آنها ایجاد نمیکند.
طبیعتاً درمان ارتودنسی یعنی اضافه کردن یک جسم روی دندانها و وارد آوردن فشار به آنها برای مرتب شدن. این جسم اضافی میتواند حرکت طبیعی لبها و زبان را تحت تاثیر قرار دهد و مطمئناً در انجام فعالیت موسیقی هم تاثیر گذار است. با این وجود انجام برخی راهکارهای معرفی شده در این مطلب و مشورت با ارتودنتیست میتواند روال کلی درمان را به شکلی پیش ببرد که فرد از انجام فعالیت خود باز نماند و بعد از مدتی دندانهای زیبا و لبخند مناسبی داشته باشد.