در این نوشته می خوانید:
این که شما قرار است درمان ارتودنسی را انجام دهید و از بودن در محیط عمومی خجالت میکشید چالشی است که با کمک براکت اینویزیلاین و براکت لینگوال قابل برطرف است. این دو ابزار ارتودنسی هم از لحاظ نحوه استفاده و هم از لحاظ تأثیری که روی ظاهر فرد می گذارند با یکدیگر متفاوت هستند، اما اهداف مشترک در استفاده از آنها باعث شده که به عنوان دو گزینه رقیب نزد ارتودنتیست ها و بیماران شناخته می شوند.
برای کسانی که به فکر انتخاب بین براکت اینویزیلاین یا براکت لینگوال هستند در این مطلب به معرفی هر دو مورد و ویژگی های آنها خواهیم پرداخت تا به راحتی آنها را با یکدیگر مقایسه کنید.
براکت اینویزیلاین یک براکت ارتودنسی شفاف پلاستیکی و متحرک است که به راحتی هنگام خوردن و آشامیدن میتوان آن را از روی دندانها برداشت و کارهایی مانند مسواک زدن و نخ دندان را انجام داد. این در حالی است که در براکت های سنتی، براکت ها و سیم ارتودنسی به طور دائم در دهان فرد باقی میمانند تا زمانی که دوره درمان کامل شود.
در براکت اینویزیلاین شاهد استفاده از شیوه تصویربرداری سه بعدی هستیم که هم امکان کنترل وضعیت دندانها را به ارتودنتیست میدهد و هم به آنها کمک میکند که براکت را کاملاً مطابق با دندانهای فرد طراحی کند. ضمن اینکه دندانپزشک میتواند از پرتونگاری اشعه ایکس برای کنترل وضعیت دندانها استفاده کرده و زمان لازم برای حرکت آنها را تخمین بزند. بعد از انجام این کار اولین مجموعه از براکت ها متناسب با دهان فرد طراحی و ساخته میشود و لازم است که بین ۲۰ تا ۲۲ ساعت در روز آنها را استفاده کند.
اگرچه میزان فشار وارده از طرف براکت اینویزیلاین به اندازه براکت های سنتی یا به اندازه براکت لینگوال نیست اما چند مزیت جالب دارد. در وهله اول فشار وارده از طرف این براکت ها کاملا کنترل شده بوده و ارتودنتیست به کمک آن حتی می تواند زمان درمان را هم کنترل کند. در ضمن در دوره های زمانی مختلف ارتودنسی می تواند فشار وارده را تغییر دهد.
از دیگر مزایای براکت اینویزیلاین میتوان به نداشتن محدودیت در غذا خوردن اشاره کرد، زیرا فرد میتواند براکت ها را هنگام غذا خوردن جدا کند و کارهایی مانند مسواک زدن و نخ دندان را هم انجام دهد. البته باید قبول کنیم که حداقل استفاده ۲۰ تا ۲۲ ساعت این ابزار روی دندان ها ضروری است. اگر این کار انجام نشود طول درمان فرد طولانیتر خواهد شد.
براکت لینگوال یک نوع براکت ارتودنسی با طراحی خاص است که به جای نصب جلوی دندان در قسمت پشت دندان ها نصب شده و عملاً برای افراد مقابل نامرئی می شود. این ابزارها همانند براکت های سنتی دارای براکت و سیم ارتودنسی هستند اما تنها از لحاظ محل نصب با یکدیگر متفاوت هستند.
براکت لینگوال اگر چه گزینه ای ایده آل برای مخفی نگه داشتن درمان ارتودنسی است اما در برخی موارد کاربرد ندارد. کسانی که از اوربایت شدید رنج میبرند برای استفاده از این براکت ها مناسب نیستند، زیرا ممکن است فشار زیادی به براکت ها وارد شده و از دندانها جدا شوند. بنابراین عملا نباید ارتودنتیست در صورت مناسب نبودن این گزینه ها برای شما تصمیم گیری کند.
نگرانی دیگری که در رابطه با براکت لینگوال وجود دارد این است که برای نصب آن آموزشهای ویژه لازم است که همه ارتودنتیست ها مهارت نصب آن را ندارند. در ضمن قرار گرفتن آنها در پشت دندان باعث شده که استفاده از مسواک و نخ دندان برای فرد سخت تر بوده و این رعایت بهداشت دهان و دندان را برای آنها سخت میکند.
اگر احساس می کنید که براکت لینگوال گزینه مناسبی برای درمان شماست باید چند نکته در مورد این ابزار در نظر بگیرید. در وهله اول قرار گرفتن براکت ها در قسمت داخلی دندان منجر به ایجاد حس عجیبی در فرد شده که باید به آن عادت کنید. این شیوه نصب در ابتدا منجر به مشکلات گفتاری برای فرد میشود و محل برخورد زبان به دندانها را تحت تاثیر قرار میدهد. البته خبر خوب این است که فرد بعد از مدتی به وجود آنها عادت میکند و این مشکل برطرف میشود.
زخمی شدن زبان و ملتهب شدن آن یکی دیگر از مواردی است که هنگام استفاده از براکت لینگوال اتفاق میافتد. در هر صورت این براکت ها در فاصله نزدیکی نسبت به زبان قرار دارند و منجر به درد و ناراحتی می شوند. بنابراین فرد بیمار باید از آب نمک گرم برای شستشوی دهان خود استفاده کند و داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن و استامینوفن را برای کنترل درد آن مصرف کند.
از دیگر ایرادات مهمی که به این براکتها وارد شده است محدودیت در خوردن برخی از غذاهای خاص است. شما میتوانید براکت اینویزیلاین را در دهان خارج کنید و غذاهای تند و چسبنده را مصرف کنید، اما در مورد براکت لینگوال این قانون وجود ندارد و بهتر است که مواد غذایی را به قطعات کوچکتر برش دهید.
البته در چند سال اخیر تکنولوژی به کمک ارتودنتیست ها آمده و امروز شاهد تولید براکت های کوچکتر هستیم که بسیاری از تبعات آن ها را کمتر کرده است.
شاید برای شما خبر ناامیدکننده این باشد که هم براکت اینویزیلاین و هم براکت لینگوال نسبت به براکت های سنتی گرانتر هستند و شرایط متفاوتی برای آنها وجود دارد. طبیعتاً ملاحظات مالی فاکتور مهمی در انتخاب ابزار ارتودنسی است. به همین دلیل از گرفتن قیمت و حتی با ایده گرفتن از متخصص نترسید و مطمئن شوید که بهترین روش درمانی توسط ارتودنتیست برای شما انتخاب شده است.
نکته امیدوارکننده در مورد هزینه براکت اینویزیلاین و براکت لینگوال این است که ارتودنتیست ها گزینه های پرداختی متنوعی را برای شما در نظر میگیرند. بنابراین در جلسه اولیه مشاوره خود حتماً در مورد شرایط مالی و هزینه ها با آنها صحبت کنید تا به اندازه کافی برای شما انعطافپذیری به خرج دهند.
مطمئناً برای شما به عنوان یک بیمار فاکتورهای بسیار مهمی مانند هزینه درمان ارتودنسی یا حتی تغییر شکل ظاهری به هنگام انتخاب گزینه های مختلف در اولویت است. اما برای ما به عنوان یک ارتودنتیست مهم نیست که چه نوع گزینه درمانی انتخاب شود بلکه سلامت دهان و دندان در اولویت است. بهداشت دهان یک فرد فقط مسواک زدن روزانه نیست، بلکه استفاده از نخ دندان و از بین بردن ذرات مواد غذایی گیر کرده بین سیم ارتودنسی هم در اولویت است و فرد باید همه نکاتی که مربوط به سلامت دهان و دندان اوست را باید انجام دهد.
اینکه شما براکت اینویزیلاین یا براکت لینگوال را انتخاب کنید موارد مختلفی را تحت تاثیر قرار می دهد یکی از آنها نحوه رعایت بهداشت دهان و دندان است. بنابراین هر کدام از این موارد را که انتخاب کردید حتماً با متخصص هماهنگ باشید و دستورالعملهای آنها را برای رعایت بهتر بهداشت دهان و دندان و بهبود سرعت درمان خود رعایت کنید. برای مشاوره بیشتر و رزرو وقت هم از شماره های سایت استفاده کنید و با ما در تماس باشید.