کمک درمان ارتودنسی به آماده سازی برای جراحی ارتوگناتیک

جراحی ارتوگناتیک که اغلب از آن تحت عنوان جراحی اصلاحی فک یاد می شود، یک فرایند بسیار قابل اعتماد است که مال اکلوژن های شدید و بدشکلی های فک را اصلاح می کند و رابطه بین فک بالا و پایین را بهبود می بخشد. برای بسیاری از افراد، جراحی فک روشی است که زندگی را تغییر می دهد و با فکر کردن خیلی زیاد، برنامه ریزی و درمان ارتودنسی پیش از آن همراه است.

درمان و مراقبت قبل و بعد از جراحی بسیار مهم هستند و برخی از افراد ممکن است متوجه نباشند که این سفر چقدر می تواند طولانی باشد. در این مقاله، دقیقاً به آنچه انجام عمل جراحی ارتوگناتیک نیاز دارد، خواهیم پرداخت تا شما آگاهانه تصمیم بگیرید که آیا این روش برای شما مناسب است یا خیر.

جراحی ارتوگناتیک چه نقشی دارد؟

جراحی ارتوگناتیک مشکلات مختلف بایت و بی نظمی های صورت مانند مشکلات جویدن، صحبت کردن یا تنفس به دلیل نامرتب بودن فک ها را برطرف می کند. این یک فرایند تخصصی است که توسط جراحان فک و صورت انجام می شود و شامل حرکت دادن استخوان های فک به موقعیت های مطلوب است که سپس توسط پیچ ها و پلیت های کوچکی که در زیر لثه باقی می مانند، محکم می شوند. در طول فرآیند از یک بیهوشی عمومی استفاده می شود و می تواند روشی بسیار مؤثر برای تشویق دندان ها و فک ها به قرار گیری درست روی یکدیگر باشد و به برطرف کردن مشکلاتی مانند اوربایت، آندربایت، کراس بایت و عدم تقارن صورت کمک کند.

جراحی ارتوگناتیک چه نقشی دارد؟

درمان ارتودنسی چگونه بیماران را برای جراحی آماده می کند؟

هر کسی که به دنبال انجام عمل جراحی فک است، می داند که قبل از انجام جراحی به درمان ارتودنسی نیاز است. درمان ارتودنسی معمولاً در طول 3 سال و نیم انجام می شود و معمولاً با بریس ها برای تغییر موقعیت دندان ها آغاز می شود. با بسیاری از ناهماهنگی های فک، دندان ها همیشه سعی می کنند تا رابطه غیر طبیعی بین فک ها را جبران کنند. به عنوان مثال، اگر فک پایین از فک بالا کوتاه تر باشد، دندان های پیشین فک پایین تمایل دارند تا به سمت جلو متمایل شوند تا با دندان های بالا برخورد کنند. اگر فک پایین بیرون بزند، دندان های پیشین فک بالا به سمت جلو و دندان های پیشین فک پایین به سمت عقب متمایل می شوند تا بایت را اصلاح کنند. اصلاح تراز دندان ها قبل از جراحی باعث می شود که دندان ها پس از جراحی به خوبی روی هم قرار گیرند.

پس از استفاده از بریس ها برای مدت زمان مشخصی که توسط متخصص ارتودنسی و جراح تعیین می شود، دندان ها برای بایت بعد از جراحی در یک راستا قرار می گیرند و پایه ای پایدار برای انجام جراحی ایجاد می شود، بیمار برای انجام جراحی ارتوگناتیک آماده می شود.

ارزیابی اولیه

هدف از ارزیابی اولیه، تعریف بدشکلی است. این کار با جمع آوری و تجزیه و تحلیل دقیق سوابق ارتودنتیک همراه با ارزیابی بالینی کامل انجام می شود. حداقل اسناد ارتودنتیک مورد نیاز برای ارزیابی مناسب یک بیمار ارتوگناتیک آینده نگر، عکس های ارتودنسی استاندارد، ماکت های مطالعه مفصل یا برش مناسب، تصاویر رادیوگرافی پانورامیک، سفالوگرام لترال و سفالوگرام خلفی – قدامی است. اسناد اضافی که می توانند اطلاعات حیاتی را ارائه دهند عبارتند از: تصاویر سه بعدی عکاسی، رادیوگرافی مخروطی سه بعدی، و تصاویر ویدئویی از بیمار.

این سوابق پس از جمع آوری، باید به شیوه ای معنادار تجزیه و تحلیل و سازماندهی شوند. تجزیه و تحلیل ماکت، آنالیز فضا، آنالیز سفالومتری لترال متعدد، آنالیز عکس، آنالیز بافت نرم و ترکیب های بی شماری از موارد فوق وجود دارند. هر پزشک سیستم خود را برای تجزیه و تحلیل سوابق ارتودنتیک ایجاد خواهد کرد.

فرآیند جراحی فک

جراحی ارتوگناتیک را می توان در فک بالا و پایین و چانه انجام داد و معمولاً در داخل دهان انجام می شود. تنها در موارد بسیار معدودی، برش های کوچک در خارج از دهان نیاز هستند، به این معنا که جای زخم قابل مشاهده بسیار جزئی خواهد بود یا اصلاً وجود نخواهد داشت. جراحی را می توان روی کامپیوتر برنامه ریزی کرد تا مشخص شود که آیا به کارهای اضافی مانند ارتودنسی برای کمک به اصلاح مشکلات باقی مانده پس از جراحی نیاز است یا خیر.

3 نوع جراحی اصلی وجود دارد که توسط جراحان فک و صورت انجام می شوند. جراحی فک بالا یا استئوتومی فک بالا، که کراس بایت، اپن بایت، عقب رفتگی یا بیرون زدگی فک بالا، نمایان شدن بیش از حد یا خیلی کم دندان ها و هیپوپلازی میانی صورت که کاهش رشد صورت در وسط صورت است را برطرف می کند. جراحی فک پایین یا استئوتومی فک پایین که عقب رفتگی و بیرون زدگی فک پایین را اصلاح می کند و جراحی چانه یا جنیوپلاستی که می تواند کوچکی چانه که اغلب با عقب رفتگی شدید فک پایین همراه است را برطرف کند.

فرآیند جراحی فک

ارتودنسی ریکاوری و پس از جراحی

پس از انجام این فرایندها، اغلب لازم است که 6 ماه دیگر درمان ارتودنسی انجام شود که توسط متخصص ارتودنسی و جراح شما تعیین می شود. بسته به شدت مورد شما، ممکن است بیش از 6 ماه طول بکشد و نوع بریس مورد نیاز نیز به این مدت زمان بستگی دارد. این برای اطمینان از این است که دندان های شما با موقعیت جدید فک شما هماهنگ هستند و بایت شما می تواند به درستی عمل کند. اغلب، پس از جراحی، نیاز است بین دندان های دو فک بالا و پایین نوارهای الاستیک استفاده شود تا فک در جای خود باقی بماند.

بهتر است جراحی ارتوگناتیک توسط یک تیم از پزشکان کاملاً آموزش دیده و با تجربه انجام شود که به طور مرتب این نوع کارها را انجام می دهند، به این معنا که همه بیماران در دستان ماهری باشند. ارتودنتیست شما از درمان ارتودنسی قبل از جراحی تا جراحی و مراقبت ها و ارتودنسی پس از آن، از ابتدا تا پایان موفق اطمینان حاصل می کنند. ارتودنتیست شما مراقبت های پیچیده، بین رشته ای و قرارهای معاینه منظم را تضمین می کند تا اطمینان حاصل کند که بهبودی شما به خوبی پیش می رود و در مسیر خود باقی می ماند.