فرنوم، فرنکتومی و بهترین زمان انجام آن در طول ارتودنسی

درمان ارتودنسی فراتر از گذاشتن بریس ها روی دندان های شما است. دندان ها تنها بخشی از لبخند شما هستند. گاهی اوقات متخصص ارتودنسی روش های دیگری را توصیه می کند تا به دستیابی بهترین نتیجه درمان ارتودنسی شما کمک کند. یکی از این فرایندها فرنکتومی است.

فرنوم Frenum  چیست؟

فرنوم که تحت عنوان فرنولوم یا فرانولوم نیز شناخته می شود، یک بافت چین خورده است که در چندین مکان از بدن ایجاد می شود. عملکرد فرنوم این است که به عنوان تکیه گاه برای یک قسمت نیمه متحرک از بدن مانند زبان یا لب ها عمل کند.

فرنوم و فرنکتومی

فِرِنِکتومی frenectomy چیست؟

درمان موفق ارتودنسی باعث ایجاد لبخندی جذاب، سالم و ماندگار می شود. دستیابی به یک نتیجه پایدار مستلزم آن است که ارتودنتیست شما اندازه و شکل دندان ها، موقعیت دندان ها داخل استخوان، فشار وارده بر لب ها و زبان و وضعیت بافت های نرم اطراف را در نظر بگیرد. لثه های ضخیم می توانند روی موقعیت دندان ها قبل، حین و بعد از درمان تأثیر بگذارند. یکی از شایع ترین شرایط مربوط به بافت های لثه، فضایی است که توسط بافت ضخیمی به نام “فرنوم” که بین دندان های جلوی فک بالا قرار دارد ایجاد می شود.

اگر به دلیل وجود یک شکاف بزرگ (دیاستم) بین دندان های جلوی خود یا فرزندتان، برای اصلاح بایت و همراستا کردن دندان ها به ارتودنتیست مراجعه کرده اید، ممکن است دندانپزشک متخصص شما را به انجام فرایندی به نام فِرِنِکتومی برای کوتاه کردن یا برداشتن این بافت کوچک بین دندان های جلو معرفی کرده باشد. این فرایند عموماً در پایان درمان با بریس ها، توسط جراح دهان و دندان، برای برداشتن رشد بیش از حد بافت (فرنوم) بین دندان های جلو انجام می شود تا پس از پایان درمان ارتودنسی از ظاهر شدن مجدد شکاف جلوگیری شود.

میزان موفقیت فرنکتومی برای حفظ لبخند و جلوگیری از ایجاد مجدد شکاف بین دندان های جلو چقدر است؟

هر فردی متفاوت است و لبخند شما نیز منحصر به فرد است، و وقتی نوبت به درمان ارتودنسی می رسد، پاسخ به علت ایجاد شکاف بستگی دارد. دلایل شایعی برای ایجاد دیاستم (شکاف) قدامی بین دندان های جلو وجود دارد:

• عادات دهانی: مکیدن شست یا انگشت یا تانگ تراست (فشار زبان) رو به جلو همراه با بلع.
• عوامل ارثی: برخی افراد لبخند خود را با ویژگی هایی به ارث می برند مانند قوس دندانی بالایی که فضای بیشتری را برای مجموع اندازه دندان های آنها فراهم می کند. شاید دندان های از دست رفته، دندان های کوچک یا گاهی اوقات هر سه را دارند!
• رشد بیش از حد بافت فرنولوم لبی بین دندان ها که اجازه نمی دهد دندان های جلو در طول رشد و نمو طبیعی به یکدیگر برسند.
• ناهنجاری های هنگام تولد در فک بالا (ماگزیلا): شکاف آلوئولار (برآمدگی در استخوان فک بالا) که معمولاً با شرایطی مانند شکاف لب و یا کام همراه است.

هر یک از این علل می توانند با ایجاد مجدد دیاستم (شکاف) قدامی بین دندان های جلو ارتباط داشته باشند، به این معنا که هیچ تضمینی وجود ندارد که فرنکتومی بدون نگهداری ارتودنتیک مناسب با استفاده از ریتینرها از ایجاد مجدد شکاف جلوگیری کند.

عادات دهانی می تواند بزرگترین چالش را برای حفظ هم راستایی صحیح لبخند شما ایجاد کنند و اغلب علت ظاهر شدن مجدد شکاف هستند. زبان بسیار قوی است و نسبت به نگهداشتن دندان ها با ریتینر به تنهایی، می تواند نیروی بیشتری فراهم کند. گاهی اوقات کار با یک درمانگر مایوفنشنال برای آموزش مجدد زبان، می تواند بخشی از طرح درمان شما باشد.

عوامل ارثی و ناهنجاری های هنگام تولد، اغلب به مراقبت بیشتری برای بستن فضای بین دندان های جلو نیاز دارند. گاهی اوقات این موارد مراقبتی اضافی، مانند ترمیم های زیبایی یا پیوند استخوان، با فرنکتومی ترکیب می شوند. در موارد دیگر، فرنکتومی یک فرایند ضروری نیست و دندانپزشک معالج شما طرح نگهداری پس از درمان ارتودنسی را توضیح می دهد.

رشد بیش از حد بافت فرنولوم لبی بین دو دندان جلو، شایع ترین دلیل ارجاع برای فرنکتومی است. مطالعات موردی نشان داده اند که فرنکتومی لبی هیچ معیاری برای عدم بازگشت دیاستم ارائه نمی دهد. رشد بیش از حد بافت اسکار در طول زمان می تواند به تدریج دندان ها را از هم جدا کند، بخصوص اگر استفاده از ریتینر مداوم نباشد.

آیا کودک من باید صبر کند تا بزرگتر شود تا درمان ارتودنسی را با یا بدون فرنکتومی شروع کند؟

انجمن ارتودنتیست های آمریکا (AAO) توصیه می کند که کودکان اولین ویزیت خود را از سن 7 سالگی شروع کنند تا هر گونه الگویی که ممکن است به مداخله زودهنگام نیاز داشته باشد را غربالگری کنند. بیشتر اوقات، کودکان خردسال تا زمانی که دندان های دائمی آنها درنیامده اند، در وضعیت مشاهده قرار می گیرند تا رشد و نمو آنها تحت کنترل قرار بگیرد. گاهی اوقات شرایطی وجود دارد که به مداخله زودهنگام نیاز دارند، مانند:

• اپن بایت ناشی از مکیدن شست یا انگشت یا فشار داد ن زبان (تانگ تراست)
• کراس بایت که روی رشد یک یا هر دو فک تأثیر می گذارد
• فشردگی شدید که از رویش دندان های دائمی جلوگیری می کند

فرنوم و فرنکتومی

بهترین زمان برای انجام فرنکتومی چه زمانی است؟

در مورد بهترین زمان برای برداشتن این بافت اختلاف نظر وجود دارد. متأسفانه، صرفاً بریدن فرنوم پس از رویش دندان های پیشین دائمی باعث نخواهد شد که آنها به صورت خود به خود با یکدیگر بازگردند. فرنکتومی “به تنهایی” تنها در صورتی در بستن فضا مؤثر است که قبل از رویش دندان ها انجام شود (که اساساً آن را به یک اقدام پیشگیرانه تبدیل می کند). اگر دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی قبل از بیرون آمدن دندان های دائمی کودک شما متوجه شود که فرنوم او بلند شده است، برداشتن بافت اضافی ممکن است به آنها اجازه دهد تا در کنار یکدیگر بیرون بیایند.

بهترین زمان برای انجام فرنکتومی پس از بسته شدن دیاستم چه زمانی است؟

اگر از قبل بین دندان های شما فاصله وجود داشته باشد، بهترین زمان برای انجام فرنکتومی، پس از بستن فضا با بریس ها توسط ارتودنتیست شما است. این کار، به دو دلیل بیشترین تأثیر را دارد. ابتدا، اگر دندان ها به یکدیگر نزدیک شوند و فرنوم مجدداً ارزیابی شود، ممکن است مشخص شود که این بافت در واقع باعث جدا شدن دندان ها از یکدیگر نمی شود و ممکن است انجام این فرایند ضروری نباشد. ثانیاً، اگر بعد از بسته شدن فضا، فرنکتومی ضروری تشخیص داده شود، بهتر است در زمانی که بافت در حال بهبود است، دندان ها در موقعیت دلخواه خود قرار داشته باشند. بافت زخمی که در نتیجه جراحی بین دندان ها ایجاد می شود ممکن است در واقع بسته شدن فضا در طول درمان را سخت تر کند و پس از آن دندان ها را از یکدیگر جدا کند. بنابراین بهترین زمان برای انجام فرنکتومی بعد از بسته شدن فضا است.

اگر درمان فضا را ببندد، ریتینر ثابت توصیه می شود!

یکی از اقدامات احتیاطی اضافی که باید پس از بستن فضا و انجام فرنکتومی انجام شود، تثبیت دندان های پیشین با ریتینر چسبانده شده، به مدت حداقل یک سال است. این نه تنها فضا را در کوتاه مدت بسته نگه می دارد، بلکه به استخوان و لثه های اطراف دندان فرصتی می دهد تا با موقعیت جدید خود سازگار شوند تا در دراز مدت پایدارتر باشند.

چه چیزی برای لبخند من یا فرزندم مناسب است؟

دکتر سوابق ارتودنسی شامل تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس، عکس ها، و سوابق پزشکی و سلامت دندانی، شما را بررسی خواهد کرد تا مشخص نماید آیا این فرایند برای طرح درمان سفارشی بیمار مناسب است یا خیر. محافظه کارانه ترین رویکرد برای لبخند هر فرد تعیین خواهد شد، خواه شما یا فرزندتان انتخاب کرده باشید که بریس ها را داشته باشید یا الاینرهای شفافی مانند اینویزیلاین را.

علاوه بر یک طرح درمان ارتودنسی سفارشی، همه بیماران یک طرح نگهداری خواهند داشت که شامل ریتینرها و مراقبت های بعد از یک لبخند جدید است. بدون نگهداری مناسب، همه بیماران در معرض خطر بازگشت مشکل ارتودنتیک قرار دارند.