علل از دست رفتن پیش از موعد دندان های شیری و مشکلات ناشی از آن

آیا می دانستید که هر دندان شیری یک دوره زمانی خاص دارد که قرار است طی آن به صورت خود به خود بیفتد؟

هدف از وجود اولین مجموعه از دندان ها برای کودکان، یادگیری غذا خوردن، ایجاد صداها، رشد صحیح صورت، کمک به یادگیری صحیح گفتار و برقراری ارتباط با کلمات و تشکیل صحیح سیستم روزنه ای برای کودک است. سیستم روزنه ایstomatognathic  که قبلاً تحت عنوان سیستم استوموگناتیکstomognathic  شناخته می شد، شامل مفاصل فکی گیجگاهی، استخوان های تشکیل دهنده حفره دهان، بافت نرم (لثه، مخاط، زبان، گونه ها، لب ها و غدد)، عضلات درگیر در جویدن و بلع و دندان ها می شود. تشکیل نامناسب سیستم روزنه ای می تواند منجر به بروز انبوهی از مشکلات، از جمله مشکلات راه هوایی شود.

کودکان نوپا خیلی سریع یاد می گیرند، از دست دادن زود هنگام دندان های شیری باعث ایجاد اختلال در روند یادگیری می شود، که این اختلالات می توانند برای شناخت و عزت نفس مضر باشند، بخصوص زمانی که دندان های از دست رفته در جلو قرار دارند.

علاوه بر این، دندان های شیری هدف حفظ مکان را برای دندان های دائمی برآورده می کنند و به هدایت آنها در موقعیت مناسب کمک می کنند. از دست دادن زود هنگام دندان های شیری می تواند منجر به بروز عوارض متعددی شود که در اینجا شایع ترین آنها را بیان می کنیم، بعلاوه علل شایع یا نادر از دست رفتن دندان های شیری، و راهکارهای ارتودنتیک برای جبران عدم وجود آنها را با شما در میان خواهیم گذاشت.

پیامدهای از دست رفتن زود هنگام دندان های شیری

توسعه گفتار

آناتومی دهان ما نقش مهمی در توانایی تلفظ صحیح کلمات و صداها دارد. اگر کودکی زودتر از موعد دندان هایش را از دست بدهد، ممکن است دچار اختلال در گفتار شود، زیرا به سادگی نمی تواند چیزها را آنطور که باید تلفظ کند.

رشد صورت

دندان های شیری بر تمام جنبه های فک، ماهیچه و رشد صورت تاثیر می گذارند. استخوان فک بالغ برای تحریک رشد و شکل مناسب به وجود دندان نیاز دارد.

از دست دادن زود هنگام دندان های شیری می تواند منجر به باریک شدن راه هوایی فوقانی شود، که در آینده می تواند باعث بروز مشکلاتی مانند آپنه انسدادی خواب یا خروپف شود.

مشکل جویدن و هضم ضعیف

دندان های سرتاسر دهان دارای اشکال و اندازه های متفاوتی هستند، که به آنها کمک می کند تا در نقش خاص خود موفق شوند. هدف برخی از دندان ها گاز زدن یا پاره کردن غذا است، در حالی که برخی دیگر برای جویدن مناسب هستند. از دست دادن دندان ها می تواند خرد کردن غذا برای کودک را دشوار کند- و خطرات خفگی به یک فاکتور مهم تبدیل شود، درست مانند مشکلات گوارشی.

نامرتب بودن دندان ها و فشردگی

از آنجا که یک دندان شیری به عنوان یک مکان- نگهدار برای دندان دائمی بعد از خود عمل می کند، مهم است که دندان شیری در محل خود باقی بماند تا زمانی که دندان جدید آماده بیرون آمدن شود. اگر دندان اصلی زودتر از موعد از دست برود، دندان های مجاور به سمت فضای خالی دندان از دست رفته حرکت می کنند و فضایی که دندان دائمی باید از آن بیرون بیاید را محدود می کنند. در نتیجه، زمانی که دندان جدید بیرون می آید، ممکن است کج، ناهمراستا و فشرده با بقیه دندان ها باشد.

دندان نهفته

در موارد شدید، بعد از از دست دادن زود هنگام دندان شیری، دندان های مجاور شکاف را می بندند و مانع بیرون آمدن دندان های دائمی می شوند؛ در نتیجه باعث نهفته شدن دندان هایی می شوند که درون استخوان فک باقی می مانند و هرگز نمی رویند.

عوارض از دست رفتن زود هنگام دندان شیری

نگرانی های ارتودنتیک

هنگامی که دندان های دائمی به صورت فشرده و کج بیرون می آیند، آنها اغلب باید با بریس ها به درستی همراستا شوند. اما در مورد دندان هایی که به دلیل نداشتن فضا نروییده اند، درمان ارتودنسی بیشتر دخیل بوده و تکمیل شدن آن زمان بیشتری می برد.

فرسایش نامنظم دندان ها

در حالی که بریس ها می توانند بسیاری از مشکلات ناشی از از دست دادن زود هنگام دندان های شیری را برطرف کنند، اما قادر به برطرف کردن برخی از مسائل مانند فرسایش دندان ها نیستند. هنگامی که مدت طولانی از افتادن دندان های کودک گذشته باشد، دندان هایی که باقی مانده اند بیش از آنچه که قرار است، تحت استرس قرار می گیرند. این الگوی غیر طبیعی باعث فرسایش نامنظم و اغلب قابل توجه در سایر دندان های شیری و حتی برخی از دندان های دائمی می شود.

علل از دست رفتن زود هنگام دندان های شیری

از دست دادن زود هنگام دندان می تواند به عنوان پیامد تروماهای دندانی، کشیدن دندان نوزادان، پوسیدگی های زود هنگام در دوران کودکی، یا مشکلات پریودنتال رخ دهد، یا می تواند یکی از تظاهرات بیماری سیستمیک باشد. شایع ترین علل از دست دادن زود هنگام دندان، عبارتند از پوسیدگی و ضربه های دندانی، اما وقتی این موارد کنار گذاشته شوند، به دلیل عدم تجربه دندانپزشکان، رسیدن به یک تشخیص صحیح برای آن ممکن است دشوار باشد. هنگامی که یک کودک نوپا، یا کودک خردسال، دندان های شیری خود را زودتر از موعد از دست می دهد، بدون شواهدی از تروما، پوسیدگی، یا بیماری پریودنتال، این علامت می تواند به تعدادی از اختلالات جدی اشاره کند که ممکن است برای والدین این کودکان ناشناخته باشند، که همگی به در از دست رفتن زود هنگام دندان های شیری به عنوان نشانه ای از بیماری سیستمیک شناخته شده اند.

از دست دادن زودهنگام دندان های شیری می تواند بیماری های سیستمیک را برجسته کند

محققان تاکنون کشف کرده اند که از دست دادن زود هنگام دندان های شیری یک علامت جدی از 16 بیماری مختلف سیستمیک است. متخصصان دندانپزشکی باید هنگام کار با کودکان کوچکتر از این اطلاعات آگاه باشند و تشخیص زود هنگام معمولاً به پیش آگهی بهتری منجر می شود.

سندرم پاپیلون- لفور Papillon–Lefèvre syndrome یا PLS

این سندرم منشأ ناشناخته ای دارد اما در نتیجه پریودنتیت بیش از حد تهاجمی وpalmoplantar hyperkeratosis (ضخیم شدن غیر عادی کف دست ها و پاها) ایجاد می شود. استخوان های فک می توانند کلسیفیه شوند و احتمال ایجاد عفونت درون سوراخ هایی که دندان های کودکان باید باشند افزایش خواهد یافت. این سندرم بعلاوه باعث ضخیم شدن پوست کف دست ها و کف پاها می شود.

هیپرپلازی مادرزادی آدرنال Congenital adrenal hyperplasia یا CAH

این اختلال زمانی رخ می دهد که بدن، به طور کلی، فاقد کورتیزول باشد. علاوه بر افزایش تهاجمی پریودنتیت، بازجذب استخوان را تسریع می کند. قرار گرفتن بیشتر در معرض ویتامین D یک راه عالی برای تقویت تراکم مواد معدنی در دندان هایی است که باعث بروز نگرانی شده اند.

هیستیوسیتوز سلول لانگرهانس Langerhans cell histiocytosis (LHC)

این اختلال باعث ایجاد ضایعات داخل دهانی، التهاب شدید، درد و افزایش ریشه ای در بازجذب استخوان می شود. تصاویر رادیوگرافی کودکان مبتلا به این بیماری دندان هایی را نشان می دهند که به نظر می رسد “در هوا شناور هستند”. بدون تشخیص زود هنگام، این بیماری منجر به مرگ شده است.

دیسکراتوز مخاطی Mucocutaneous dyskeratosis

این اختلال باعث بزرگ و ملتهب شدن لثه ها می شود، که می تواند آنقدر شدید شود که لثه دندان هایی که تحت تأثیر قرار گرفته اند را بپوشاند. دندان ها به شدت متحرک هستند، و ممکن است از دست دادن استخوان آلوئولار رخ دهد.

عوارض از دست رفتن زود هنگام دندان شیری

اریترومالژیا Erythromelalgia

این اختلال رباط پریودنتال را مورد حمله قرار می دهد و خطر از دست رفتن دندان را افزایش می دهد.

سندرم هاجدو- چنی Hajdu–Cheney syndrome یا HCS

این اختلال ناشی از یک جهش ژنتیکی است که می تواند ظاهر صورت را تغییر دهد. مشخصه ویژه آن کام (سقف دهان) بسیار قوس دار، اختلال در رویش، و از دست دادن زود هنگام دندان ها است.

سندرم روده کوتاه Short bowel syndrome یا SBS

یک اختلال روده ای است که جذب ویتامین و مواد معدنی را مختل می کند. استخوان به راحتی، حتی به صورت خود به خود، می شکند، و معمولاً افراد مبتلا به آن با پوکی استخوان و استئومالاسی تشخیص داده می شوند.

کروبیسم Cherubism

این اختلال به طور خاص یک بیماری خود التهابی استخوان است که فقط در فک پایین (مندیبل) و فک بالا (ماگزیلا) وجود دارد. این اختلال منجر به تخریب جدی استخوان ها یا رشد بیش از حد استخوان می شود که باعث بروز ناهنجاری های فک، جابجایی دندان ها، و تورم گونه ها می شود.

هیپوفسفاتازی Hypophosphatasia

این اختلال باعث از دست دادن دندان می شود، اما بر خلاف سایر بیماری ها، بازجذب ریشه وجود ندارد. این معمولاً اولین علامت خارجی این بیماری ژنتیکی بسیار جدی، هرچند نادر است، که در نهایت باعث ایجاد درد بی اندازه خواهد شد. این اختلال معمولاً با بدشکلی های اسکلتی، خمیدگی پاها و قد کمتر از حد متوسط ​​همراه است.

سندرم کافین لوری Coffin-Lowry syndrome

یکی دیگر از اختلالات نادر است که باعث از دست رفتن زود هنگام دندان می شود، اما این سندرم باعث هیپودنشیا، تغییر شکل تاج، کام بسیار باریک و البته از دست رفتن زود هنگام دندان می شود. تظاهرات دهانی با علائمی همچون دست های نسبتاً ضخیم، بینی بزرگ غیر طبیعی و کوتاهی قد همراه است.

سندرم چدیاک هیگاشی Chediak–Higashi syndrome

این سندرم باعث پوسیدگی بیش از حد، بویژه در کودکان کوچکتر می شود. عود مجدد مشکلات پوستی و تمایل به بروز بیماری های تنفسی ممکن است رخ دهد. پریودنتیت شدید، التهاب لثه، آبسه های قابل مشاهده و موهای سفید نقره ای مستقیماً به این سندرم اشاره دارند.

نوتروپنی سیکلیک cyclic neutropenia

نوتروپنی سیکلیک که بسیار نادر است باعث بروز مشکلات شدید دهانی در یک دختر 2 ساله شد که با ژنژیویت (التهاب لثه)، التهاب و خونریزی شدید مراجعه کرد. در سن 5 سالگی تنها سه دندان او باقی مانده بودند. این بیماری همچنین باعث خستگی، تب و عود مجدد مشکلات تنفسی می شود. پریودنتیت سریع و جدی عمل می کند، و از دست دادن استخوان آلوئولار می تواند قابل توجه باشد.

سندرم داون Down syndrome

این اختلال می تواند باعث از دست رفتن دندان ها شود و تشکیل زود هنگام پاکت های پریودنتال می تواند بویژه آسیب زا باشد، اما شناخت در بیماران مبتلا به سندرم داون یک طیف گسترده دارد. افرادی هستند که توانایی حفظ یا تکمیل یک روتین بهداشتی را برای دهان و دندان ها ندارند.

آکاتالازیا Acatalasia

این اختلال که تحت عنوان آکاتالازمی acatalasemia یا بیماری تاکاهاراTakahara  نیز شناخته می شود، باعث از دست رفتن زود هنگام دندان ها، نکروز داخل دهانی و زخم بافت می شود. اکسیداسیون غیرمعمول خون آنها باعث می شود که به پراکسید هیدروژن واکنش نشان دهند، و خون آنها به رنگ قهوه ای درآید اما حباب ندهد.

کمبود چسبندگی لکوسیت Leukocyte adhesion deficiency یا LAD

نوع 1 این اختلال یک نقص ایمنی است که گلبول های سفید را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث ایجاد زخم و نکروز می شود و در عین حال اجازه نمی دهد نوتروفیل ها به دیواره عروق بچسبند. هیپرپلازی لثه و همچنین تحلیل رفتگی و جابجایی دندان ها نیز شایع است.

سندرم ویدمن اشتاینر Wiedemann–Steiner syndrome

این سندرم باعث هیپودنشیا، فاصله زیاد بین دندان ها، مال اکلوژن و شکاف کام می شود. بیماران دچار تأخیر در رشد، بدشکلی های اسکلتی و کمبود حجم عضلانی خواهند شد.

عوارض از دست رفتن زود هنگام دندان شیری

برای جلوگیری از تأثیر از دست رفتن زود هنگام دندان روی دندان های باقی مانده چه باید کرد؟

در حالی که همه این بیماری ها نادر هستند، آنها می توانند به محض رویش دندان در بیماران ظاهر شوند. برخی ممکن است تا سن ده سالگی یا بیشتر هیچ علامت یا علائمی نشان ندهند. به همین دلیل است این توصیه که کودکان در سن یک سالگی یا زمانی که نخستین دندان آنها می روید اولین جلسه دندانپزشکی خود را داشته باشند، ضروری است. دندانپزشک در صورتی که متوجه هر چیز غیر عادی شود و توجه او را جلب کند، می تواند به این کودکان کمک کند و داشتن یک اقدام مقدماتی در اوایل می تواند کمک کننده باشد.

البته وظیفه دندانپزشکان تشخیص بیماری های ژنتیکی نیست و قطعاً نمی خواهند با پیشنهاد مشکل خاصی بیماران خود را بترسانند. با این حال، آنها می توانند بیماران را به متخصص اطفال ارجاع دهند، جایی که آنها می توانند نگرانی های خود را در میان بگذارند. همانطور که می دانیم، بسیاری از بیماری ها و اختلالات سیستمیک در دهان ظاهر می شوند، برخی از آنها خیلی زود، دندانپزشکان را به اولین کسانی تبدیل می کند که ممکن است متوجه شوند.

محققان بیان می کنند که تحرک پاتولوژیک و افتادن زود هنگام دندان های شیری باید همیشه پزشکان را به انجام یک بررسی کامل ترغیب کند. تشخیص صحیح به راحتی انجام نمی شود و به همکاری چند رشته ای بین پزشکان و دندانپزشکان نیاز دارد. در چنین مواردی، بررسی های کامل پزشکی مانند آنالیز خون و ادرار، و گاهی اوقات بیوپسی لثه، باید برای حذف اختلالات زمینه ای سیستمیک و انتخاب بهترین گزینه درمانی ممکن انجام شوند. در بسیاری از موارد از دست دادن زود هنگام دندان، گروهی شامل متخصص داخلی، متخصص اطفال، دندانپزشک اطفال، ارتودنتیست و گفتار درمانگر به مشارکت نیاز دارند. تشکیل گروهی از افراد با رویکردها و سطوح مهارتی متفاوت بسیار حائز اهمیت است، به گونه ای که می توان از منظرهای مختلف به قضیه نگاه کرد. یک تمرین مشترک، نقش ها و مسئولیت های مشترک و مهم تر از همه، ارتباط بین متخصصان برای دستیابی به موفقیت درمانی طولانی مدت ضروری است.

در صورتی که پوسیدگی عامل از دست رفتن زود هنگام دندان های شیری باشد، با مسواک زدن منظم و مراقبت در منزل و مراجعه به دندانپزشک برای معاینات منظم می توان از آن جلوگیری کرد.

اگر تروما، از جمله تصادفات یا آسیب های ناشی از ورزش به دهان باعث بروز این اتفاق شوند، با استفاده از محافظ دهان، کلاه ایمنی و سایر تجهیزات حفاظتی می توان از این آسیب ها جلوگیری کرد.

کمک ارتودنسی به حفظ سلامت دندان های باقی مانده با انواع فضا نگهدارها

برای اطمینان از سالم ماندن دندان های شیری فرزند خود و اینکه آنها در مسیر درست برای رشد لبخند قرار دارند، برای یک معاینه توسط یک ارتودنتیست برنامه ریزی کنید.

ابزارهای متعددی برای کمک به هدایت صحیح دندان های باقی مانده بعد از افتادن زود هنگام دندان های شیری وجود دارند که یک ارتودنتیست می تواند مناسب ترین گزینه را به شما معرفی کند. در اینجا به معرفی تعدادی از آنها خواهیم پرداخت.

عوارض از دست رفتن زود هنگام دندان شیری

ابزار بند و حلقه

هنگامی که یک دندان شیری در یک سمت دهان از دست می رود، اغلب از ابزار بند و حلقه استفاده می شود. یک حلقه به دور دندان مولر دائمی قرار می گیرد که دارای حلقه ای است که روی فضای به جا مانده از دندان از دست رفته امتداد پیدا می کند و به آرامی نزدیک ترین دندان شیری را لمس می کند. این ابزار تضمین می کند که دندان مولر به سمت جلو حرکت نخواهد کرد تا فضایی که در نهایت دندان پرمولر دائمی در آن خواهد رویید را مسدود کند. هنگامی که دندان دائمی رشد کرد، ابزار بند و حلقه برداشته خواهد شد.

عوارض از دست رفتن زود هنگام دندان شیری

ابزار نانس Nance appliance

ابزار نانس در بیمارانی استفاده می شود که دو یا چند دندان شیری از دست رفته در دو طرف فک بالای خود دارند. در این حالت، دو حلقه به دور دندان های مولر دائمی قرار می گیرند که حلقه ای به آنها متصل است که از نزدیک سقف دهان عبور می کند. تنها قسمتی که با کام در تماس است یک دکمه کوچک آکریلیک است که از حرکت دندان های مولر فک بالا به سمت جلو، به داخل فضای به جا مانده از دندان از دست رفته جلوگیری می کند. بعد از رویش دندان های دائمی، ابزار برداشته می شود.

قوس نگهدار

قوس نگهدار برای بیمارانی استفاده می شود که دو یا چند دندان از دست رفته در فک پایین خود دارند. این ابزار به گونه ای ساخته شده است که حلقه ها به سیمی متصل می شوند که در پشت دندان های جلوی فک پایین قرار می گیرد. این دندان ها از جابجایی دندان های مولر به سمت جلو جلوگیری می کنند و تا زمانی که دندان های دائمی آماده رویش شوند، فضا را حفظ می کنند.

نکاتی برای قوس نگهدار زبانی فک پایین برای ایجاد فضایی برای رویش دندان های دائمی.

در موارد خاص، زمانی که فشردگی قابل توجهی در فک پایین وجود دارد، استفاده از این ابزار توصیه می شود تا به طبیعت مادر اجازه دهد تا به طور منفعلانه برای برطرف کردن فشردگی که وجود دارد، فضایی را ایجاد کند. این یکی از بهترین راه ها برای حفظ و ایجاد فضا به طور طبیعی، بدون شروع درمان فعال ارتودنسی است. این کار به این دلیل انجام می شود که دندان های مولر شیری معمولاً بزرگتر از دندان های دائمی هستند که جایگزین آنها می شوند. به طور معمول، زمانی که دندان های مولر کودک می افتند و دندان های پرمولر دائمی رشد می کنند، دندان های مولر اول دائمی (مولرهای شش سالگی) به سمت جلو حرکت می کنند تا فضای باقی مانده را پر کنند. زمانی که قبل از افتادن دندان های مولر کودک یک قوس نگهدار قرار داده می شود، فضای باقی مانده حفظ می شود زیرا دندان های مولر شش سالگی نمی توانند به سمت جلو حرکت کنند. در نتیجه، می توانیم از این فضا برای برطرف کردن فشردگی استفاده کنیم که ممکن است در فک پایین وجود داشته باشد. گاهی اوقات، استفاده از این ابزار می تواند به معنای تفاوت بین درمان با کشیدن و درمان بدون کشیدن دندان باشد.

اگر دندان شیری زود از دست برود و فضایی برای رویش دندان های دائمی وجود نداشته باشد چه می شود؟

ما اغلب موارد زیادی را مشاهده می کنیم که در آنها دندان های شیری زود از دست رفته اند. سپس دندان های دائمی به سمت جلو حرکت می کنند و مانع رویش دندان های دائمی در آینده، در محل دندان از دست رفته می شوند. در این مورد، ممکن است از مداخله زود هنگام با یک ابزار متحرک یا یک ابزار ثابت برای کمک به بازگرداندن دندان های مولر به موقعیت اصلی خود استفاده کنیم. هنگامی که این کار تکمیل شد، سپس تا زمانی که دندان دائمی برویند، یک فضا نگهدار را قرار می دهیم، که نیاز به درمان طولانی و پیچیده در آینده یا حتی کشیدن غیر ضروری دندان های دائمی را محدود می کند.