در این نوشته می خوانید:
براکت لینگوال یک گزینه درمان ارتودنسی کمتر شناخته شده است که در مقایسه با سایر گزینههای جایگزین، ویژگیهای جالبی از لحاظ عملکرد و زیبایی دارد. این براکت ها از برخی جهات با سایر براکت ها مانند براکت فلزی یا براکت اینویزالاین شباهت دارد، اما به دلیل اینکه در قسمت پشتی دندانها نصب میشود، رفتار و نحوه استفاده از آنها متفاوت است. این موضوع میتواند تأثیر مهمی بر نحوه استفاده از براکت های لینگوال داشته باشد و آن را به یک گزینه محبوب برای بیماران تبدیل کند.
با در نظر گرفتن این تفاوتها، ابتدا یک معرفی کلی از براکت لینگوال خواهیم داشت و سپس بررسی خواهیم کرد که چه عواملی باعث کاربرد و استفاده بیشتر از این ابزارها میشود.
براکت لینگوال (Lingual braces) یک گزینه درمانی مشابه با براکت های سنتی است که در جریان آن از براکت های مربعی شکل و از سیم ارتودنسی استفاده میشود تا به کمک آن بی نظمی موجود در دندانها ترمیم شود. با این حال، براکت های لینگوال متفاوت هستند، زیرا تقریباً نامرئی به نظر میرسند. این براکت ها در قسمت پشتی دندانها و جلوتر از زبان نصب میشود و نیازی به قرار دادن آنها در قسمت جلوی دندانها نیست. به همین دلیل، این ابزارها گزینههای محبوبتر و دقیقتر برای بیماران ارتودنسی محسوب میشوند که تمایل به استفاده از براکت های سنتی برای مدت زمان طولانی ندارند. البته این ویژگیها باعث شده که براکت لینگوال ابزار مناسبی برای درمان ارتودنسی کودکان و درمان ارتودنسی بزرگسالان باشد.
براکت های استفاده شده در ارتودنسی لینگوال به گونهای تنظیم شدهاند که دقیقاً مطابق با شکل ظاهری و اندازه دندانها هستند. این موضوع باعث شده که طراحی و ساخت آنها متناسب با دهان هر بیمار صورت بگیرد و اصطلاحاً به صورت اختصاصی و شخصی برای بهبود وضعیت دندان یک فرد طراحی میشوند. به همین ترتیب، سیم ارتودنسی که براکت ها را به هم وصل میکند، نیاز به شخصی سازی و سفارشی سازی دارد تا بتواند به بهترین شکل ممکن دندانهای بیمار را مرتب کند.
داشتن سلامت کامل دهان و دندان هنگام نصب براکت اولین سؤال ضروری است، زیرا براکت ها و سیمها پتانسیل بیشتری برای ایجاد درد لثه و التهاب برای بیمار دارند. رسیدگی به فضای پشتی دندانها سخت است و فضای کار برای ارتودنتیست بسیار کمتر است. به منظور قرار گرفتن صحیح براکت های لینگوال، تمامی براکت ها به صورت همزمان با استفاده از یک ماده مخصوص بر روی دندانها نصب شوند تا هر کدام از آنها در جای مخصوص خود قرار گیرد. این در حالی است که برای براکت های سنتی، امکان نصب هر براکت به صورت جداگانه برای یک دندان وجود دارد.
مهمترین مزیتی که بسیاری از بیماران با وجود بریس لینگوال به دست میآورند، توانایی اصلاح وضعیت دندانهای آنها و مرتب کردن دندانهایشان است. به طور ویژه برای بزرگسالان، استفاده از براکت های فلزی حجیم آن هم به صورت بلند مدت از لحاظ موقعیت اجتماعی و حرفهای گزینه مناسبی نیست. این در حالی است که براکت لینگوال در پشت دندانها مخفی میشود و به بیماران امکان دسترسی به همه مزایای براکت های فلزی میدهد و فرد میتواند اطمینان داشته باشد که پس از مدت زمان مشخصی لبخند زیبایی خواهد داشت.
علاوه بر اینکه براکت لینگوال تقریباً نامرئی است، به همان اندازه در مواجهه با اصلاح دندانها مواردی مانند بستن شکاف بین دندانی و مرتب کردن آنها کارآمد است. همچنین هر نوع تغییر رنگ و لکههای سفید ناشی از نصب براکت ها در قسمت داخلی دندان، در دندان فرد دیده نمیشود و این میتواند امتیاز جالب توجهی برای فرد باشد. ضمن اینکه این براکت ها به راحتی با توجه به وضعیت هر فرد قابلیت تنظیم دارند و ما میتوانیم برای هر بیمار یک گزینه در اختیار داشته باشیم.
براکت های زبانی ممکن است در برخی موارد برای بیمارانی که دچار اوربایت شدید (overbite) یا دیپ بایت (Deep Bite) هستند، مشکل ساز شوند. این امر به این دلیل است که ممکن است فشار زیادی به براکت های پشت دندان وارد کند و باعث جدا شدن آنها از یکدیگر شود. البته این از وظایف متخصص ارتودنسی شماست که وضعیت پرونده پزشکی شما را بررسی کند و مناسب بودن براکت لینگوال برای بیمار را تشخیص دهد.
در ضمن براکت لینگوال میتواند برخی از مشکلات در گفتار فرد هم ایجاد کند. این مشکل به طور ویژه برای کسانی که اخیراً از براکت استفاده کرده و هنوز در حال تنظیم آن هستند بیشتر خودنمایی میکند. از آنجایی که این ابزارها در قسمت پشتی دندان قرار میگیرند، ممکن است در ابتدا کمی غیرعادی باشند. ممکن است تا زمانی که به آنها عادت نکنید، از لحاظ حرف زدن و همچنین کنترل آب دهان دچار مشکل شوید که معمولاً با گذشت زمان از بین میرود.
البته یکی از ایراداتی که در مورد این براکت ها نباید فراموش شود، مسئله سخت بودن نظافت پشت دندانها و احتمال گیر کردن برخی مواد غذایی در این ابزارهاست. به طور کلی، تمیز کردن براکت ها سخت است، از طرف دیگر این براکتها در محلی قرار میگیرند که فرد به طور کامل به آنها تسلط ندارند و به همین دلیل نظافت کردن آنها نیاز به مسواکهای تخصصی و همچنین اختصاص زمان کافی برای تمیز کردن دندانها دارد. این در حالی است که باقی ماندن مواد غذایی چسبنده و شیرینیها احتمال بروز بیماری لثه و عفونتهای شدید را به دنبال دارد که بیمار باید توجه ویژهای به این موضوع داشته باشد.
مانند هر گزینه ارتودنسی دیگر، بیماران باید ترجیحات شخصی خود را در نظر بگیرند و مشخص کنند که چه چیزی برای شیوه زندگی آنها بهترین گزینه ممکن است. همانند براکت های فلزی، موارد خاصی وجود دارد که شما باید از خوردن آنها با وجود براکت های لینگوال خودداری کنید. این خوراکیها شامل غذاهای سخت، غذاهای ترد و غذاهای چسبنده هستند. مواد غذایی که در پشت دندان شما گیر میکنند، احتمالاً نیاز به تمیز کردن و شستشوی بیشتری دارند. اگر این موارد ممکن است برای شما مشکل ساز باشد، میتوانید به سراغ گزینههای دیگری مانند براکت اینویزالاین بروید.
فاکتور دیگری که باید در نظر بگیریم این واقعیت است که براکت لینگوال معمولاً گرانتر از براکتهای سنتی است. این قیمت به دلیل سفارشی سازی مورد نیاز برای این براکتهاست و قرار دادن آنها نسبت به براکت های سنتی سختتر است. سایر گزینههای ارتودنسی راحتتر نصب میشوند و به همین دلیل از لحاظ اقتصادی هم مقرون به صرفه هستند.
مدت زمان استفاده از براکت لینگوال در بیماران مختلف با یکدیگر متفاوت است. بیشتر افراد نیاز به یک تا دو سال برای گرفتن نتیجه مطلوب دارند، اما در موارد شدیدتر ممکن است این زمان طولانیتر شود. نکته مهم در این مورد این است که بیماران هنگام استفاده از این ابزارها باید بازدیدهای منظم داشته باشند و وضعیت براکت های آنها توسط متخصص ارتودنسی به طول کامل و مرتب بررسی شود.
ارتودنتیست و دندانپزشکان، براکت لینگوال را به عنوان یک جایگزین مؤثر برای براکت های سنتی و سرامیکی میدانند. البته نداشتن تجربه در نصب این براکتها و کوتاهی متخصصین ممکن است برای بیماران چالش برانگیز باشد. بنابراین برای درمان ارتودنسی با استفاده از این گزینه و کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید یا در بخش نظرات سؤالات خود را مطرح کنید تا کارشناسان ما شما را راهنمایی کنند.