تفاوت درمان ارتودنسی برای کودکان و افراد بزرگسال

اما آیا درمان ارتودنسی در افراد بزرگسال با کودکان متفاوت است؟ این پرسش متداولی است که بسیاری از متخصصان ارتودنسی با آن مواجه می شوند. پاسخ کوتاه این است که آری، ملاحظات مختلفی بین درمان ارتودنسی برای افراد بزرگسال و ارتودنسی کودکان وجود دارد. در گذشته از بریس ها فقط برای کودکان و نوجوانان استفاده می شد. اما، با پیشرفت تکنولوژی ارتودنسی و گزینه های بیشتر در درمان موجود، ارتودنسی چه برای کودکان و چه برای افراد بزرگسال می تواند بسیار موفق باشد.‌ به همین دلیل افراد بزرگسال بیشتری به دنبال درمان های مشکلات دهانی هستند که از دوران جوانی آنها را داشته اند. در واقع، بیش از نیمی از بیمارانی که در حال حاضر تحت درمان ارتودنسی قرار دارند افراد بالغ هستند. امروزه با درمان ارتودنسی، هر کسی می تواند لبخندی که همیشه آرزوی آن را داشته است را داشته باشد. اکنون دیگر سن هیچ کس برای انجام درمان ارتودنسی آنقدر زیاد نیست که نتواند آن را انجام دهد.

افراد بزرگسال بیشتر از هر زمان دیگری از درمان های مؤثر ارتودنسی استفاده می کنند. روند همراستا کردن دندان ها در درمان ارتودنسی برای افراد بزرگسال و کودکان تا حد زیادی شبیه است. اما تفاوت هایی وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند.

در این مقاله ما به بیان چند مورد از این تفاوت های اصلی بین ارتودنسی بزرگسالان و ارتودنسی کودکان را برای شما شرح خواهیم داد:

دندان ها و فک های کودکان هنوز در حال رشد هستند.

یکی از بزرگ ترین تفاوت هایی که باید در نظر گرفته شود این واقعیت است که دندان ها و فک های کودکان هنوز در حال رشد و تکامل هستند، در حالی که رشد دندان ها و فک های افراد بزرگسال کامل شده است. به این معنا که تنظیم دندان ها در کودکان نسبت به افراد بزرگسال آسان تر است. همچنین معمولاً انجام این کار زمان کمتری می برد.

در افراد بزرگسال، استخوان ها کاملاً تشکیل و سفت شده اند، و بافت اطراف دندان ها با موقعیت فعلی دندان ها تنظیم شده اند. استخوان بالغ، مانند استخوان در حال رشد در کودکان، به فشار پاسخ نمی دهد. به این دلایل که تحت عنوان “محدودیت های بیومکانیکی” شناخته می شوند، فرآیند هم راستا کردن مجدد دندان ها و فک ها در افراد بزرگسال دشوارتر است، اما غیرممکن نیست. تنها به این معنی است که اغلب بیمار مسن تر به زمان بیشتری نیاز دارند تا با تغییر موقعیت دندان ها سازگار شوند. این محدودیت های بیومکانیکی می توانند منجر به طولانی تر و درگیرتر شدن این فرآیند در افراد بزرگسال نسبت به کودکان شود.

تفاوت ارتودنسی کودکان و بزرگسالان

نگرانی های مربوط به سن

صرفاً به دلیل گذشت زمان، بیماران بزرگسال معمولاً از شرایطی رنج می برند که بیماران جوان تر مجبور نیستند نگران آنها باشند، مانند التهاب لثه خفیف (ژنژیویت)، از دست دادن استخوان حاشیه ای، و خونرسانی ناکافی به دلیل ناکافی بودن استخوان بین ریشه ها.

اختلال مفصل فکی گیجگاهی (TMD) یکی دیگر از مشکلات دهانی است که افراد بزرگسال بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند. TMD زمانی است که بیمار در فک، مفصل فک و عضلات صورت مشکل دارد. همه چیزهایی که روند حرکت فک و جویدن را کنترل می کنند.

این نوع اختلالات دهان می توانند درمان ارتودنسی را به چالش بزرگ تری تبدیل کنند، اما غیرممکن نیست. متخصص ارتودنسی شما با شما همکاری خواهد کرد تا یک طرح درمان تهیه کند که به شما کمک کند به نتایج دلخواه در لبخند خود برسید و در عین حال مراقب مشکلاتی که ممکن است پیش بیایند نیز باشد.

ممکن است برای تنظیم ناهماهنگی دندان ها و لثه ها بریس ها لازم باشند. این روند برای افراد بزرگسال و کودکان تا حدودی مشابه است. با این حال، به دلیل تفاوت های فیزیولوژیکی ناشی از سن، عوامل مختلفی ماهیت این روش را مشخص می کنند.

هر چه زودتر به دنبال درمان توسط ارتودنتیست باشید، برای سلامت دندان های شما بهتر است. در افراد بزرگسال، استخوان فک ضخیم تر است و اغلب زمان بیشتری برای التیام نیاز دارد. علاوه بر این، بهبود بافت و لثه برای افراد بزرگسال نسبت به کودکان در دوران پیش از نوجوانی ممکن است بیشتر طول بکشد.

مشکلات کشیدن قبلی دندان

در بسیاری از موارد، زمانی که درمان ارتودنسی برای کودکان در نظر گرفته می شود، دندان های چندان زیادی (در صورت وجود) از آنها کشیده نشده است. همچنین، استخوان فک آنها هنوز در حال رشد، و به طور کلی قوی تر است. اگر یک فرد بزرگسال به دنبال کمک یک متخصص ارتودنسی باشد، کشیدن دندان قبلی که ممکن است انجام داده باشد، گاهی اوقات می تواند یک چالش باشد. بسیاری از افراد بزرگسالان در دوران جوانی خود یک یا دو دندان کشیده اند و این می تواند برای متخصصان ارتودنسی مشکل ساز شود. شکاف های حاصل از این کشیدن ها ممکن است محل های مناسبی برای حرکت و رشد دندان ها بدون درمان اضافی نباشند.

برای تحقق این امر، فرایندهایی مانند افزودن استخوان مصنوعی به ناحیه، به تقویت آن و آماده سازی آن برای حرکت دندان ها برای همراستایی صحیح کمک می کند و از آنجا که استخوان بالغ به اندازه استخوان در حال رشد به فشار پاسخ نمی دهد، بستن شکاف استخراج بین دندان ها (و بسته نگه داشتن آنها) فرآیند دشوارتری است. بنابراین، به عنوان یک فرد بزرگسال، سوابق قبلی اقدامات دندانپزشکی شما، روی درمان ارتودنسی شما تأثیر خواهد داشت و متخصص ارتودنسی شما با شما همکاری خواهد کرد تا تعیین کند که چه درمان های دیگری ممکن است برای حرکت مؤثر دندان ها و قرار دادن آنها در یک راستا انجام شود.

تفاوت ارتودنسی کودکان و بزرگسالان

ریسک تحلیل ریشه

آسیب پذیری های خاص دهان می توانند درمان ارتودنسی را کمی چالش برانگیز کنند و احتمال ابتلای کودکان به آنها بسیار کمتر از افراد بزرگسال است. یکی از این آسیب پذیری ها تحلیل ریشه است. بیمارانی که در بزرگسالی تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند، نسبت به کودکان بیشتر در معرض خطر تحلیل ریشه قرار دارند. این زمانی اتفاق می افتد که بدن شما ریشه دندان را مجدداً جذب می کند و آن را بدون تکیه گاه باقی می گذارد. این می تواند ناشی از عواملی مانند سابقه خانوادگی، نوع ریشه ای که دندان های شما دارند و عادات دهانی باشد.

اگر مشکلات تحلیل ریشه داشته باشید و درمان شما باعث اصطکاک ریشه های شما شود، این می تواند منجر به لق شدن و افتادن دندان ها به مرور زمان شود. نظارت دقیق می تواند به ارتودنتیست کمک کند تا علائم تحلیل را کشف کند، اما اگر زود تشخیص داده نشود، اغلب غیر قابل درمان است.

اگر شما مستعد ابتلا به این مشکل باشید، متخصص ارتودنسی شما به دقت دندان های شما را زیر نظر خواهد گرفت و علائم هرگونه مشکل را برای تشخیص زود هنگام بررسی خواهد کرد.

ملاحظات روانشناختی و اجتماعی

از آنجا که افراد، بیشتر به استفاده از بریس ها برای کودکان عادت دارند، افراد بزرگسالی که به دنبال درمان ارتودنسی هستند با سطوح بالاتری از نگرانی ظاهری، ناراحتی ناشی از استفاده از ابزارهای دندانپزشکی و افزایش انتظارات درمان مواجه هستند.

در کودکان، داشتن بریس همیشه به عنوان بخشی طبیعی از رشد “پذیرفته شده” بوده است. یک کودک اغلب بسیار بیشتر از یک فرد بزرگسال پذیرای دریافت بریس ها است، زیرا بسیاری از کودکان هم سن و سال او قبلاً آن را داشته اند یا در حال حاضر دارند. جنبه های قابل شخصی سازی بریس ها، مانند رابر بندهای رنگی، حتی می توانند باعث شوند بریس ها برای کودکان جالب باشند.

وقتی صحبت از ارتودنسی به میان می آید، افراد بزرگسال بیشتر نگران ظاهر خود هستند. اغلب، نگرانی ها به این موضوع مربوط می شوند که اگر از بریس ها یا سایر ابزارهای ارتودنسی که جلب توجه می کنند استفاده کنند، در دنیای تجارت چگونه درک خواهند شد. اما همانطور که قبلا اشاره شد، با پیشرفت تکنولوژی ارتودنسی، گزینه های بیشتری در مورد درمان وجود دارند. گزینه ها اکنون شامل بریس های شفاف دیمون هستند که بسیار کمتر جلب توجه می کنند، یا حتی الاینرهای متحرک شفاف مانند اینویزیلاین. یک ارتودنتیست ممکن است مناسب بودن شما برای استفاده از اینویزیلاین و سایر گزینه های دندانپزشکی را، برای رفع ناراحتی های اجتماعی و روانی ارزیابی کند.

مهم نیست که چه نوع ابزار ارتودنسی برای درمان شما انتخاب می شود، رعایت بهداشت دهان و دندان برای موفقیت در افراد بزرگسال و کودکان بسیار مهم است.

موفقیت ارتودنسی برای کودکان و افراد بزرگسال

همانطور که می توانید مشاهده کنید، خود درمان ارتودنسی بین ارتودنسی بزرگسالان و ارتودنسی کودکان بسیار شبیه است. اما، برخی ملاحظات متفاوت وجود دارند که باید بین این دو باید مورد توجه قرار گیرد. کودکان گزینه های ایده آلی برای انجام درمان ارتودنسی هستند زیرا با دهان در حال رشد آنها، حرکت دندان ها نسبت به افراد بزرگسال نسبتاً آسان تر خواهد بود. اما، حتی با وجود چالش ها، به این معنا نیست که اگر یک فرد بزرگسال هستید، درمان ارتودنسی یک گزینه عملی برای شما نیست. شما هرگز به جایی نخواهید رسید که برای انجام درمان ارتودنسی خیلی پیر باشید.

اصلاح بایت

یکی از دلایل اصلی نیاز به متخصص ارتودنسی، اصلاح مشکل بایت است که تحت عنوان مال اکلوژن شناخته می شود. یکی از انواع مال اکلوژن، اوربایت است. از آنجا که دهان کودک هنوز در حال رشد است، همانطور که در بالا اشاره شد، اگر اوربایت وجود داشته باشد، زمان کافی برای خیلی بدتر شدن وضعیت و ساییدگی دندان ها وجود نداشته است. پس ارتودنتیست روی بی نقص کردن بایت بیمار تمرکز خواهد کرد، زیرا حرکت دادن دندان ها بسیار آسان تر خواهد بود.

از سوی دیگر، در افراد بزرگسال، وضعیت اوربایت در صورتی که درمان نشده باقی بماند، به مرور زمان می تواند بدتر شود و منجر به ساییدگی بیشتر دندان ها شود. علاوه بر این، در بیماران بزرگسالی که از اوربایت عمیق رنج می برند، اغلب ممکن است داخل دهان فضای کافی برای اصلاح بایت و بازگرداندن دندان ها بدون کشیدن یک یا چند دندان وجود نداشته باشد. در صورتی که هر یک از این موارد اتفاق بیفتد، به چیزی تبدیل می شود که تحت عنوان یک مشکل ترمیمی پریو شناخته می شود. این کار باعث خواهد شد اصلاح اوربایت دشوارتر شود و ارتودنتیست در درجه اول روی بایت تمرکز خواهد کرد تا در حد امکان عملکردی شود.

عادت به یک روتین بهداشتی دهان و دندان

تفاوت های فیزیولوژیکی در سن نیاز به پروتکل های درمانی مناسب در درمان بزرگسالان دارد. به عنوان مثال، یک متخصص ارتودنسی ممکن است از وسایل دندانپزشکی مانند بریج برای رسیدگی به دندان های از دست رفته یا شکسته استفاده کند. این دستگاه‌ها از بیمار می‌خواهند که بهداشت دهان و دندان دقیق‌تری را رعایت کنند.

اکثر کودکانی که تحت درمان در مطب متخصص ارتودنسی قرار می گیرند، اغلب به وسایل اضافی به جز بریس نیاز ندارند. با این حال، کودکان نیز به احتمال زیاد برخی از مراحل رژیم بهداشت دهان و دندان مورد نیاز خود را نادیده می گیرند. اکثر متخصصان ممکن است با آموزش دادن به والدین و کودک برای جلوگیری از عوارض، این موضوع را حل کنند.

ارتودنسی یک گزینه مناسب برای اصلاح دندان ها است، اما برای افراد بزرگسال و کودکان باید به طور متفاوت در نظر گرفته شود.