در این نوشته می خوانید:
داشتن دندان های مرتب و لبخندی زیبا در همه سنین اهمیت بالایی برای افراد دارد. چنانچه تصمیم به قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی برای اصلاح نظم و ترتیب دندان ها و افزایش زیبایی لبخندتان را داشته باشید، احتمالاً شنیده اید که باید در ابتدا در صورت صلاحدید متخصص ارتودنسی، دندان های عقل خود را بکشید. توجه داشته باشید بسته به تشخیص متخصص ارتودنسی ممکن است علاوه بر دندان های عقل نیاز به کشیدن تعداد دیگری از دندان ها نیز احساس شود. در این مقاله قصد داریم به نحوه کشیدن دندان های عقل و دلایل آن برای ارتودنسی دندان بپردازیم. در ادامه با ما همراه باشید تا اطلاعات کاملی در این خصوص کسب کنید.
قبل از پرداختن به موضوع کشیدن دندان عقل برای قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی بهتر است با خود دندان عقل آشنا شوید. دندان عقل یکی از انواع دندان های مولار است که آخرین دندان در فک انسان محسوب می شود. هر انسان بالغ دوازده دندان مولار دارد که در هر فک شش عدد قرار می گیرد. سه دندان در سمت راست و سه دندان در سمت چپ. دندان های عقل دندان های آسیای سوم هستند که در هر قوس فک آخرین دندان به شمار می روند. بنابراین هر فرد بالغ چهار دندان عقل خواهد داشت.
دندان های عقل آخرین دندان های دائمی هستند که عموماً در سنین ۱۷ تا ۲۲ سالگی رویش پیدا می کنند. بنابراین افراد عادی باید تا سن ۲۵ سالگی دندان های عقلشان در آمده باشد. جالب است بدانید به دلیل آنکه دندان های عقل دیرتر از سایر دندان ها رشد می کنند، به آن ها دندان عقل گفته می شود. زیرا افراد عموماً هنگامی صاحب دندان عقل می شوند که بزرگتر شده، سنشان بالا رفته و عاقل تر شده اند.
همانطور که پیش از این نیز به آن اشاره شد، بیشتر بزرگسالان عموماً دارای ۴ دندان عقل خواهند بود. اما جالب است بدانید حدود ۲۰ درصد از مردم هرگز ۴ دندان عقل نخواهند داشت و ممکن است یک یا هر چهار دندان عقل آن ها هرگز رویش پیدا نکند.
ممکن است در این افراد دندان عقل زیر لثه ها وجود داشته باشد و در داخل بافت لثه مانده باشد. به همین دلیل با فشار آوردن به سایر دندان های دائمی موجب می شود دندان فرد از جایگاه خود حرکت کرده و در نتیجه کاملاً حالت تراز و مطلوب نداشته باشد. چنانچه به هر علتی دندان های عقل در داخل لثه به دام بیفتند و نتوانند به بیرون راه پیدا کنند، به آن ها دندان عقل نهفته می گویند.
اینکه بعضی افراد دندان عقل نهفته دارند وابسته به اندازه فک آن ها است. چنانچه فک فرد فضای کافی داشته باشد و به اندازه کافی بزرگ باشد، پس از افتادن دندان های شیری، دندان های دائمی از جمله دندان های عقل می توانند به راحتی رشد کرده و کامل از لثه خارج شوند، اما اگر اندازه فک فرد کوچک تر از اندازه طبیعی باشد، دندان های دائمی به دلیل نداشتن فضای کافی برای رشد ممکن است نامرتب رشد کنند و حتی دندان های عقل نهفته باقی بمانند.
همانطور که پیش از این نیز به آن اشاره شد، چنانچه دندان عقل در داخل لثه به دام افتاده باشد و نتواند به طور کامل از آن خارج شود به آن دندان عقل نهفته می گویند و اگر به صورت نیمه از لثه خارج شود، به آن دندان عقل نیمه نهفته گفته می شود. به طور کلی دندان های عقل نهفته می توانند در چهار وضعیت قرار بگیرند، یا با زاویه به سمت دندان جلویی رشد کرده باشند، یا با زاویه به سمت پشت فک رشد کرده باشند، یا به صورت افقی درون استخوان فک رویش پیدا کرده باشند و یا مانند دندان های دیگر مستقیم و صاف باشند اما در لثه به دام افتاده باشند.
برخی از افراد دارای دندان عقل نهفته هستند اما هرگز متوجه آن نمی شوند، زیرا این دندان نهفته هنوز باعث آسیب رسیدن به سایر دندان ها نشده است. چنانچه فردی در داخل دهان خود احساس قرمزی و دردناک شدن لثه در انتهای دندان ها را داشته باشد و یا به طور مداوم دچار خونریزی در ناحیه پشت دهان و دندان شود و هنگام باز کردن دهان و جویدن غذا با مشکل روبهرو شود، می توان گفت از علائم داشتن دندان های عقل نهفته خواهد بود. مشکلات تنفسی و بوی بد دهان نیز از دیگر علامت های دندان عقل نهفته محسوب می شود.
درمان ارتودنسی به نظم بخشیدن به دندان های نامرتب و کج و همچنین ازدحام دندان ها می پردازد. بنابراین در روش درمان ارتودنسی هر چیزی که موجب از بین رفتن نظم دندان ها شود، باید اصلاح شود. دندان های نهفته از جمله دندان عقل نهفته یکی از عوامل بر هم خوردن نظم دندان ها به شمار می روند. علاوه بر این دندان عقل نهفته می تواند به دندان های مجاور فشار وارد کرده موجب پوسیدگی و بی نظمی آنها شود. در نتیجه دندان عقل نهفته در روند درمان ارتودنسی بسیار حائز اهمیت است.
بسیاری از متخصصان عقیده دارند اولین مرحله در قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی، کشیدن دندان های عقل و یا جراحی دندان های عقل نهفته است. اما تعدادی از متخصصان ارتودنسی عقیده دارند این دندان ها تاثیری روی روند درمان نخواهد داشت. این مسئله کاملا وابسته به نوع وضعیت فک بیمار و نظر متخصص ارتودنسی است. با این وجود در بیشتر مواقع چنانچه فک بیمار فضای کافی برای رشد دندان های عقل را نداشته باشد، اولین مرحله در درمان ارتودنسی کشیدن یا جراحی این دندان ها خواهد بود. زیرا ممکن است پس از قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی دندان های عقل نهفته رویش پیدا کنند و در نتیجه موجب شکست درمان ارتودنسی خواهند شد.
چنانچه یک دندان عقل موجب احساس درد شود و یا مانع از حرکت دندان ها برای قرارگیری در جایگاه مناسب طی روند درمان ارتودنسی باشد، بهتر است این دندان ها کشیده شوند. گاهی موارد هم به دلیل عفونت های لثه و جلوگیری از آسیب رسیدن به سایر دندان ها و یا استخوان فک و همچنین جلوگیری از آسیب رسیدن به اعصاب و عروق فک و دندان توصیه می شود دندان های عقل قبل از آغاز به درمان ارتودنسی کشیده شوند.
هنگام مراجعه به یک متخصص ارتودنسی در اولین اقدام از فک و دندان های بیمار تصاویر رادیولوژی گرفته می شود. پس از مشاهده این تصاویر، دندانپزشک با توجه به وضعیت دهان و دندان بیمار تشخیص می دهد که آیا کشیدن دندان های عقل وی ضروری خواهد بود یا خیر.
کشیدن دندان های عقل قبل از قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی ضروری نیست و بنا به تشخیص متخصص ارتودنسی این مرحله می تواند در طول مدت درمان انجام شود. لازم است بدانید دندان های عقل نهفته در بیشتر افراد باعث بروز مشکلات جدی نمی شود.
قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی برای حفظ سلامت دهان و دندان و داشتن لبخندی زیبا امری ضروری است. قبل از قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی متخصص ارتودنسی دندان های بیمار را معاینه می کند و در صورت نیاز دندان های عقل یا تعدادی از سایر دندان های او را خواهد کشید. این مسئله به اندازه فک بیمار و سلامت دندان های وی بستگی دارد.