اجزای براکت ارتودنسی

یکی از راهکارهایی که به ما در شناخت بهتر از روش درمان ارتودنسی کمک می‌کند و به کمک آن می‌توانیم برای روش درمان خود برنامه ریزی کنیم، آشنایی با اجزای براکت ارتودنسی است. شما اگر مطالب قبلی ما را دنبال کرده باشید در بین آنها به براکت اینویزالاین اشاره کردیم که یک ابزار یکپارچه و یک تکه است. طبیعتاً این ابزار ارتودنسی تنها یک بخش دارند و به صورت یک تنظیم کننده بر روی دندان‌ها نصب می‌شود.

 اما براکت ارتودنسی فلزی و براکت ارتودنسی سرامیکی شامل چند بخش اضافی می‌شوند که ما آنها را به عنوان اجزای براکت ارتودنسی ثابت می‌شناسیم و در ادامه بیشتر به معرفی آنها خواهیم پرداخت.

مروری کلی بر اجزای براکت ارتودنسی

 براکت ارتودنسی ابزاری است که بر روی دندان‌ها قرار می‌گیرد و از طریق اعمال فشار به آنها زمینه نزدیک شدن یا دور شدن دندانها را فراهم کرده که در نتیجه نظم طبیعی دندان‌ها را برمی گرداند. در مطالب قبل انواع براکت ارتودنسی را معرفی کردیم که یکی از آنها به براکت اینویزالاین بود. این براکت به صورت یک ابزار یکپارچه است و اجزای دیگری ندارد. اما در طرف دیگر براکت فلزی و براکت سرامیکی قرار دارد که به عنوان براکت های سنتی شناخته می‌شود. این براکت ها چند قسمت مجزا و جداگانه هستند که همه آنها در کنار یکدیگر تولید یک ابزار تحت عنوان بریس (Brace) می‌کنند.

اجزای براکت ارتودنسی شامل چند قسمت می‌شود که متخصص ارتودنسی با توجه به وضعیت بیمار از مدل‌های مختلفی از آنها استفاده می‌کند که ممکن است شفاف یا رنگی باشند. اما اگر شما می‌خواهید با این تجهیزات بیشتر آشنا شوید ما در ادامه همه قسمت‌های آن‌ها را معرفی کرده‌ایم.

بند ارتودنسی

 بند ارتودنسی یک ابزار حلقه مانند است که به طرف عقب دندان می‌چرخند و وظیفه نگهداری دستگاه را بر عهده دارد. اندازه این بند یا نوارها با توجه به اندازه دندان فرد تغییر می‌کند و معمولاً دندانپزشک اندازه آن را مشخص می‌کند. این نوار بر دندان‌ها وصل می‌شود و امکان عبور سیم ارتودنسی از داخل آنها وجود دارد. بندهای استفاده شده در براکت های سنتی از جنس فولاد ضد زنگ بود، اما امروزه نمونه‌های سرامیکی از آنها هم در بازار وجود دارد که به دلیل ظاهر خاص خود محبوبیت بالایی دارند. بندهای ارتودنسی با استفاده از یک ماده خاص به دندان متصل می‌شوند.

اجزای براکت ارتودنسی

 براکت

 اگرچه همه ابزار ارتودنسی در حالت عموم و عرف به عنوان براکت ارتودنسی شناخته می‌شود، اما براکت قسمت فلزی یا سرامیکی است که بر روی دندان نصب می‌شود. براکت ها قطعات کوچک و مربعی شکل هستند که امکان اتصال شیمیایی آنها به سطح دندان وجود دارد و معمولاً از جنس فلز یا سرامیک هستند. بر روی هر کدام از این براکت ها یک لایه شفاف وجود دارد که سیم ارتودنسی از روی آن عبور می‌کند و وظیفه حمایت از ابزار را بر عهده دارد. در برخی از این براکت ها قلاب‌هایی در نظر گرفته شده که امکان اتصال نوار پلاستیکی را به ما می‌دهد.

اجزای براکت ارتودنسی

سیم ارتودنسی (Arch Wire)

سیم ارتودنسی از جنس فلز ساخته شده است و به طور واضح و مشخص بر روی براکت و در داخل دهان نصب می‌شود. تنظیماتی که بر روی این سیم انجام می‌گیرد تأثیر خود را بر روی حرکت دندانها گذاشته و در حقیقت مسئول اصلی حرکت دندان‌ها است. ممکن است متخصص ارتودنسی در طول فرایند درمان تغییراتی در این سیم‌ها به وجود بیاورد و معمولاً سیم‌های قوی‌تر باعث حرکت بیشتر و سریع‌تر می‌شوند.

اجزای براکت ارتودنسی

کش (الاستیک) ارتودنسی

 کش ارتودنسی یک قسمت متحرک است که به قلاب براکت ها وصل می‌شود و امکان تنظیم کردن دندان‌های بالا و پایین را فراهم می‌کند. این نوارها انعطاف پذیری بالایی دارند و فشار ثابتی را ایجاد می‌کنند. بنابراین به کمک آنها حرکت تدریجی دندان‌های بالایی و پایینی به سمت طبیعی شدن وضعیت فک فرد صورت می‌گیرد و اصطلاحاً مشکلات بایت در فرد برطرف می‌شود.

اجزای براکت ارتودنسی

لیگاچور ها (Ligatures)

لیگاچور ها نوارهای الاستیکی کوچک یا سیم‌های کوچکی هستند که وظیفه آنها متصل نگه داشتن براکت به سیم ارتودنسی است. این ابزارها ممکن است شفاف یا نقره‌ای رنگ باشند و در برخی موارد امکان تولید آنها به صورت رنگی سفارشی هم وجود دارد. معمولاً زمانی که متخصص ارتودنسی بخواهد در براکت تغییراتی به وجود بیاورد، مجبور است که این قسمت از اجزای براکت ارتودنسی را هم تعویض کند و از لیگاچور متناسب با آنها استفاده کند.

فنر مارپیچی

 زمانی که یک فرد از اختلالات بایت رنج ببرد و دندان‌های او بیش از حد به یکدیگر نزدیک باشند، متخصص ارتودنسی از ابزار فنر مارپیچی بین دندان‌ها استفاده می‌کند تا از این طریق فاصله بین آنها را بیشتر کند. این فنر به صورت یک قسمت مجزا بر روی سیم براکت قرار می‌گیرد و به تنظیم فشار اعمالی بر روی دندان‌ها کمک می‌کند. معمولاً زمانی که دندان‌ها تحت فشار این ابزار از یکدیگر فاصله می‌گیرند متخصص ارتودنسی مجبور است که این مورد از اعضای براکت ارتودنسی را جایگزین کند و از ابزارهای متناسب با فاصله دندان‌ها کمک بگیرد.

اجزای براکت ارتودنسی

زنجیر ارتودنسی

در برخی موارد متخصص ارتودنسی تشخیص می‌دهد که موقعیت برخی از دندان‌ها در کنار یکدیگر مناسب است و نیازی نیست که بین آن‌ها فاصله به وجود بیآید. در این وضعیت متخصصین سعی می‌کنند از ابزارهایی استفاده کنند که به کمک آن چند دندان به صورت همزمان در یک جهت خاص حرکت می‌کنند. زنجیر ارتودنسی یکی از اجزای براکت ارتودنسی است که امکان اتصال آن به چند براکت به صورت همزمان وجود دارد و با توجه به فاصله بین دندان‌ها تنظیم می‌شود. در این صورت امکان حرکت همزمان دندان‌ها فراهم می‌شود.

آشنایی با اجزای براکت ارتودنسی از این جهت اهمیت دارد که شما به عنوان استفاده کننده از آن‌ها دقیقاً می دانید که وظیفه هر کدام از آنها به چه صورت است و به چه شکلی باید از آنها مراقبت کنید. بنابراین در طول درمان خود شرایط مناسبی را در نظر می‌گیرید و سعی می‌کنید که نکات بهداشتی و ایمنی را به بهترین شکل ممکن اجرا کنید. البته اگر در این زمینه ابهامی دارید می‌توانید سؤالات خود را در پایین همین مطلب بنویسید یا به صورت مستقیم از طریق شماره‌های سایت با ما تماس بگیرید.