اهمیت و انواع درمان های زود هنگام ارتودنسی

هدف اولیه درمان ارتودنسی زود هنگام، پیشگیری و رفع ناهماهنگی بایت است. دلایل متعددی از جمله ژنتیک، از دست دادن زود هنگام دندان های شیری و عادات مضر دهان (مانند مکیدن انگشت شست) ممکن است منجر به بروز چنین ناهنجاری هایی شوند. ناهنجاری های ارتودنتیک ممکن است مادرزادی باشند یا در اوایل دوران کودکی رخ دهند. دندان های صاف و همراستا می توانند بروز پوسیدگی دندان و بیماری پریودنتال دوران کودکی را کاهش دهند، در حالی که دندان های کج اعتماد به نفس را کاهش داده و بهداشت دهان و دندان را سخت تر می کنند. این مقاله سه شکل اصلی درمان ارتودنسی اولیه را پوشش می دهد که اغلب توسط ارتودنتیستان اطفال توصیه می شوند.

انواع درمان ارتودنسی زود هنگام

ارتودنتیست اطفال شما می تواند از انواع تکنیک های تشخیصی طی معاینات دوسالانه برای ارزیابی ناهنجاری های ارتودنسی استفاده کند و در صورت نیاز اقدامات مداخله گر زود هنگام را انجام دهد. قبل از رسیدن به هشت سالگی، کودکان باید اولین ارزیابی ارتودنسی خود را انجام دهند. بسته به سن بیمار، سه درمان اولیه ارتودنسی توسط متخصصین ارتودنسی استفاده می شوند.

مرحله اول درمان (دو تا شش سالگی)

هدف از درمان زود هنگام ارتودنسی کنترل و هدایت عرض هر دو قوس دندانی است. هدف اصلی این است که فضای کافی برای رویش صحیح دندان های دائمی فراهم شود. گزینه های ایده آل شامل کودکانی هستند که مشکلات بایت، از دست دادن زود هنگام دندان های شیری، کلیک کردن یا ساییدن فک ها را دارند، و کسانی که از راه دهان (به جای بینی) تنفس می کنند.

با فاز اول درمان، ارتودنتیست اطفال با والدین و کودکان کار می کند تا عادات دهانی نامطلوب مانند مکیدن انگشت شست و استفاده بیش از حد از پستانک را ترک کند. ارتودنتیست همچنین ممکن است یکی از بسیاری از ابزارهای ارتودنتیستی را برای کمک به تشویق رشد فک، حفظ شکاف (حفظ فضا) برای ورود دندان های دائمی، یا جلوگیری از حرکت دندان ها از موقعیت خود توصیه کند.

ارتودنسی فاز دو (شش تا دوازده سال)

هدف فاز دوم ارتودنسی تنظیم مجدد فک های نامرتب، ترمیم کراس بایت و شروع روند اصلاح تدریجی دندان های دائمی است که به درستی قرار نگرفته اند. بافت های نرم و سخت حفره دهان بویژه در این مرحله از رشد انعطاف پذیر هستند. از برخی جهات، این لحظه برای شروع درمان مال اکلوژن شدید ایده آل است.

ارتودنتیست ممکن است در این مرحله یک ابزار ارتودنتیستی را برای کودک توصیه کند. گزینه های ارتودنسی می توانند ثابت یا قابل جدا شدن باشند – بریس ها و الاینرها محبوب ترین گزینه ها هستند. کودک بدون در نظر گرفتن ابزار می تواند به طور معمول صحبت کند، غذا بخورد و عمل جویدن را انجام دهد. از سوی دیگر، کودکانی که ابزار ارتودنتیستی ثابت دارند، باید هر روز مراقب تمیز کردن حفره دهان خود باشند تا از تغییر رنگ، پوسیدگی و مشکلات بعدی زیبایی پس از پایان درمان جلوگیری کنند.

مرحله سوم (نوجوانان)

درمان ارتودنسی اغلب با دندان های نوجوانان همراه است. صاف کردن دندان های دائمی و تقویت ظاهر زیبایی لبخند بخشی از هدف اصلی درمان نوجوانان است. به طور معمول، ارتودنتیست در این مدت بریس های دائمی یا متحرک را روی دندان ها قرار می دهد تا آنها را به تدریج صاف کند. نوجوان ممکن است پس از اتمام درمان ارتودنسی به استفاده از نگهدارنده نیاز داشته باشد تا از بازگشت دندان ها به موقعیت اولیه خود جلوگیری کند.

ابزارهای ارتودنسی که طی درمان ارتودنسی اولیه استفاده می شوند

ابزارهای ارتودنسی که طی درمان ارتودنسی اولیه استفاده می شوند

در این قسمت درمان های مختلف ارتودنسی اولیه، از جمله وسیع کننده ها، بریس ها و موارد دیگر را بررسی می کنیم تا درک جامعی از گزینه های موجود ارائه کنیم.

وسیع کننده ها

اکسپندرها یا وسیع کننده های کام ابزارهایی هستند که فک بالا را باز می کنند و فضای بیشتری را برای تراز مناسب دندان ها ایجاد می کنند. اکسپندرها بویژه برای کودکانی که فک بالای باریک، کراس بایت یا مشکلات فشردگی دارند، مفید هستند. وسیع کننده به دندان های مولر فک بالا متصل می شود و به تدریج با چرخاندن یک کلید، معمولاً روزانه، فک را وسیع می کند تا زمانی که انبساط مطلوب حاصل شود.

مزایای وسیع کننده ها

• کراس بایت و فشردگی را اصلاح می کند.
• با افزایش فضای مجاری بینی تنفس را بهبود می بخشد.
• تقارن صورت را افزایش می دهد.

بریس ها

بریس های فلزی سنتی

در حالی که بریس های فلزی اغلب با نوجوانان مرتبط هستند، می توانند در کودکان کوچک تر نیز برای اصلاح مسائل مختلف دندانی مورد استفاده قرار گیرند. این براکت ها شامل براکت های فلزی هستند که به دندان ها چسبانده شده اند که توسط سیمی به یکدیگر متصل می شوند که به صورت دوره ای سفت می شود تا دندان ها به موقعیت صحیح منتقل شوند.

مزایای بریس های فلزی سنتی

• برای مشکلات پیچیده دندانی بسیار مؤثر هستند.
• بادوام و کمتر مستعد شکستگی هستند.

بریس های سرامیکی

مشابه براکت های سنتی هستند اما با براکت های همرنگ دندان ها یا شفاف که کمتر به چشم می آیند. بریس های سرامیکی گزینه های خوبی برای کودکانی هستند که نسبت به ظاهر خود حساس هستند.

مزایای بریس های سرامیکی

• کمتر از بریس های فلزی قابل مشاهده هستند.
• برای مشکلات دندانی متوسط ​​تا شدید مؤثر هستند.

فضا نگهدار

فضا نگهدار زمانی استفاده می شود که کودک دندان شیری خود را زودتر از موعد از دست بدهد. آنها از جابجایی دندان های مجاور به داخل فضا جلوگیری می کنند و فضای کافی برای بیرون آمدن صحیح دندان دائمی را تضمین می کنند.

مزایای فضا نگهدارها

• از ناهماهنگی ناشی از از دست رفتن زود هنگام دندان های شیری جلوگیری می کند.
• در حفظ یکپارچگی قوس دندانی ساده و مؤثر است.

بریس های پارسیل

بریس های پارسیل یا بریس های فاز یک زمانی استفاده می شوند که فقط تعداد کمی از دندان ها به اصلاح نیاز داشته باشند. آنها معمولاً روی دندان های جلو یا مناطق مشکل دار خاص اعمال می شوند و نسبت به بریس های کامل کمتر تهاجمی هستند.

مزایای بریس های پارسیل

• رویکرد هدفمند برای مسائل اولیه دندانی.
• در صورت نیاز، دهان را برای درمان جامع در آینده آماده می کند.

نگهدارنده ها

نگهدارنده هاولی

این ابزارهای متحرک اغلب بعد از وسیع کننده ها یا بریس ها برای حفظ موقعیت دندان ها استفاده می شوند. آنها از یک سیم فلزی تشکیل شده اند که دندان ها را احاطه کرده و یک پایه آکریلیک که روی سقف دهان قرار می گیرد.

مزایای نگهدارنده هاولی

• اصلاحات دندانی بدست آمده توسط سایر درمان ها را حفظ می کند.
• قابل تنظیم برای تناسب راحت.

نگهدارنده های ثابت

به طور دائم به پشت دندان ها چسبانده می شوند تا پس از درمان ارتودنسی جابجا نشوند.

مزایای نگهدارنده های ثابت

• پایداری مداوم و طولانی مدت.
• خطر گم کردن نگهدارنده وجود ندارد.

هدگیر

هدگیر گاهی در درمان ارتودنسی اولیه برای اصلاح مسائل مهم بایت، مانند اوربایت یا آندربایت استفاده می شود. این شامل یک قاب خارجی است که به بریس ها یا نوارهای روی دندان ها متصل می شود و برای هدایت فک و رشد دندان ها فشار وارد می کند.

مزایای هدگیر

• برای مشکلات شدید بایت مؤثر است.
• این می تواند نیاز به درمان های تهاجمی تر را در آینده کاهش دهد.

نتیجه گیری

درمان ارتودنسی زود هنگام گزینه های مختلفی را ارائه می دهد که برای رسیدگی به مسائل خاص دندانی در کودکان طراحی شده است. از وسیع کننده ها گرفته تا نگهدارنده ها، هر درمانی مزایا منحصر به فردی دارد که به دستیابی به لبخندی سالم و هماهنگ کمک می کند. با شروع زود هنگام درمان، ارتودنتیست ها می توانند رشد فک و دندان ها را هدایت کنند و اغلب پیچیدگی و طول مدت کار ارتودنسی آینده را کاهش می دهند..

اگر کودک شما بین هفت تا هشت سال سن دارد و به نظر می رسد که ممکن است به درمان زود هنگام ارتودنسی نیاز داشته باشد و مشکوک هستید که کودک شما ممکن است از درمان زود هنگام ارتودنسی بهره مند شود، با یک متخصص ارتودنسی واجد شرایط مشورت کنید تا بهترین گزینه ها را برای نیازهای خاص او کشف کند. ارتودنتیست یک معاینه اولیه را روی کودک شما انجام می دهد و درباره بهترین استراتژی ها برای کمک به او در بهبود لبخند صحبت می کند.