ارتودنسی پیشگیری

هنگامی که ساختار استخوان بیمار در طول زمان تغییر می کند، بریس ها اغلب برای ایجاد مکانی برای ایمپلنت های دندان ضروری هستند. هنگامی که ایمپلنت های دندانی در دهان شما قرار می گیرند، نمی توانند حرکت کنند، بنابراین حتی پس از درمان ارتودنسی، ایمپلنت ها حرکت نمی کنند. با توجه به فرآیندی به نام "استئواینتگریشن" که سطح ایمپلنت را برای ساختار و عملکرد طبیعی به استخوان طبیعی متصل می کند، ایمپلنت های دندانی قابل جابجایی نیستند. به همین دلیل پس از اتمام درمان ارتودنسی، ایمپلنت دندانی را نصب می کنیم.

مشکلات درمان نشده هم ترازی فک می توانند منجر به بروز ناراحتی، مشکل در جویدن و سایر مشکلات سلامت دهان شوند. برای کمک به جلوگیری از این موارد، انواع مختلفی از ابزارهای ارتودنسی وجود دارند که برای اصلاح تراز دندان ها و فک بیمار طراحی شده اند. یکی از مؤثرترین آنها بایت پلیت است.

هدف اولیه درمان ارتودنسی زود هنگام، پیشگیری و رفع ناهماهنگی بایت است. دلایل متعددی از جمله ژنتیک، از دست دادن زود هنگام دندان های شیری و عادات مضر دهان (مانند مکیدن انگشت شست) ممکن است منجر به بروز چنین ناهنجاری هایی شوند. ناهنجاری های ارتودنتیک ممکن است مادرزادی باشند یا در اوایل دوران کودکی رخ دهند. دندان های صاف و همراستا می توانند بروز پوسیدگی دندان و بیماری پریودنتال دوران کودکی را کاهش دهند، در حالی که دندان های کج اعتماد به نفس را کاهش داده و بهداشت دهان و دندان را سخت تر می کنند. این مقاله سه شکل اصلی درمان ارتودنسی اولیه را پوشش می دهد که اغلب توسط ارتودنتیستان اطفال توصیه می شوند.